Gonzalo'nun Kulağı

utandı
üryandı
yaldızladı bakır teni
yandı Gonzalo

Antlarda ustura ağızlı bir sabahtı

mıhladılar Gonzalo'yu
dayayıp bir kaktüs ağacına
çapraz fişekler dinamit doladılar
ezgini çıplak bağrına

ürperdi
alakır saçları tel tel
gözlerinde pusmuş bir öfke parıltısı
ateş çemberinde akrepti Gonzalo
yalvarırsız
umarsız


ufukta güneşsiz bir sabahtır
mavide uçsuz bucaksız hayattır
kuşlar kanat vurur alagünlere
avazları taşkın
Gonzalo şaşkın
Gonzalo aymaz inanmaz

haki üniformalı adam
hayta komutan pek keyifli
soluklanıp purosundan
usulcacık ateşledi fitili:

- seyredin baldırı çıplaklar
nasıl ölürmüş partizanlar!

bin parça
kül oldu Gonzalo
toz duman içinde balaban bir kulak
düştü orta yere
olanca dehşeti
köylü inadıyla
Gonzalo'nun kulağı
öldüğüne inanmaz
ses ister

ses:

-bir şakaydı, oyundu bu Gonzalo
hadi uyan, toparlan
seni bekliyor evde karın
Aymaralı aç çocukların
Ayacucho yaylasında sahipsiz lamaların
compenero Gonzalooo!


Emirali Yağan
1987- Aydın