Sam Amca’nın İyiliği

Amerikalılara göre,
Dünya bir yana,
Birleşik Amerika bir yana, diye bilirdik.
Öyle değilmiş meğer
Sam Amca’nın tuttu gene iyiliği.

Ne kadar da acırmış
Tüm Dünya insanlarına,
Hele hele Afganlara,
On yıl önce de çok acımıştı
Iraklılara....

Ah Sam Amca!
Ne kadar duyarlısın, ne kadar!
Ne kadar ilgilisin ah!
İnsanların açlığıyla,
Ezilmişliğiyle, yoksulluğuyla,
Uçaklar dolusu yardımı,
İndiriyorsun başlarına....
Her zaman yaptığın gibi
Yanlarına değil,
Hep başlarına, başlarına,
Hep başımıza, başımıza,
Hep tepemize, tepemize,
Sam Amca!
Sıralamanda hata oldu galiba!
Önce yardım olmalıydı, sonra bomba.
Hani...
Hani, aç ölmezlerdi hiç olmazsa!
Çocuğun biri soruyordu:
Aç kalmamıza sebep olanlar,
Ve
Sam Amca’nın çıkarını kollayanlar,
Aynı kişiler değil mi? diyordu..
Cevabını bilemedim,
Sen ne dersin Sam Amca?


Kadircan Keskinbora

Ölüm ve Sonsuzluk

Ölümü son bilme
Ölümü bitiş bilme
Ölümü ayrılık bilme.
Enejisi tükenir özün,
Kıymeti kalmaz sözün.
Ruhun sonu olmaz
Ölümü yoktur onun.

Sevdiklerim!
Ölüm benden
Ağıt dizmesi sizden.
Duyacağım sesinizi,
İzleyeceğim sizi.
Tek ayrıntı
Sizin beni görmemeniz olacak.

Gelmeseniz de mezarımın başına
Duyup duyup sesinizi
Katılırım
Gözlerinizin yaşına.


Kadircan Keskinbora

Bir Yemek Tarifi

Göz kararı umut,
El kararı mutluluk,
Ve bir baş kederi,
Hasretle dolayınız.

Dudak kararı
Öpücüklerle işleyiniz,
Üzerine bir tutam
Sevinç serpiniz.

Kısık ayarda başlayıp,
Devam edin ısıtmaya.
Söndürmeyin hiç ateşi,
Başlayana dek kabından taşmaya.
Sürdürülmelidir işlem
Dakikalarca, evet dakikalarca.

Kıvamı tatlı-sert olacak
Servis terihe bağlı:
İster soğuk, ister sıcak.
Alacağınız lezzetten ötürü,
Unutulmazdır bu tarif,
Asla unutulmayacak.


Kadircan Keskinbora

Kitabe

Helallik dileyişin, hüzün verdi ölümün,
Rab sende razı olsun, bıraktın güzel bir ün.
O denli kuvvetliymiş kalbinin imanı ki:
Berat kandili idi, rahmetli olduğun gün.

Cumhuriyetle geldin, değişimler getirdin,
Saygıdeğer yaşadın, şeref ile bitirdin.
Şimdi gayretli ruhun hakkıyla huzur bulsun
“Mekanı cennet olsun” ardın sıra dedirttin,
Bu rahmet duaları, işte beratın senin.

Emr-i Hak vuku buldu, can evimizi yaktın
Rab senden razı olsun, altı eser bıraktın.
Mağfiretler, nimetler, rahmetler diliyoruz
Sana layık olacak İnşallah yapıtların.

Azimle, hem gayretle geçti bütün hayatın
Vedanla üzüldüler sohbet arkadaşların,
Nice nice insanlar, iyilik yaptıkların.
İyilikle karşılar mutlaka seni Rabbın.


Kadircan Keskinbora

Yolun Sonu

Güneş battı, sönüyor feri son ışıkların
İndi koyu perdesi şimdi karanlıkların.
Yok artık ne beklentim, ne umutlu bir yarın,
Ne özleyip, sesimi duymayı bekleyenim,
Ne başımın düştüğü sevgili omuzların.


Kadircan Keskinbora

Ankara Garı

Niçin?
Karamsar, umarsız iken
Niçin?
Niçin Ankara Garına gider,
Boş boş dolaşırım?

Kampananın sesi,
Kırmızı şapkalı hareket memurları,
Yolucuların telaşı
Düdükler, düdükler,
Düdükler...
Nedir beklediğim?...
Umduğum kimdir?...


Kadircan Keskinbora

Yarat

İlham gelmez
Vesile olma;
Sen şiirini yazamazsın.

Her yer sisli,
Etraf puslu,
Sen uzağı göremezsin.

Bıçakla kesilir bulutlar,
Sisler yıkanır.
İlham gelir
Her yer ışıl ışıl olur.

Heyecan tırmanır,
Coşarsın.
Sarar en ücra hücreni,
Artık durulmaz önünde
Limitlerini aşarsın.

Hayat bir resim değil mi?
Beğenmediğin yerleri
Sil silginle.
Eksik kalan ögeleri,
Yaratırsın çize çize;
Hayat bir resim değil mi?


Kadircan Keskinbora