Azimet

Seneler sonrası tekrar yolculuk
Sükûn bulmuş limanlardan
Çocuklara söylediğim masalları yarım bırakıp
Göçebe kuşları
Ve kıyılara bağlı sandallarda uyuyan
Kayıkçıları uyandırmadan
Kaya oyuklarına sakladığımız afyonları unutup
Süzgün gözlü arkadaşlarla vedalaşmadan
Seneler sonrası tekrar yolculuk.

 

Dizlerinde tütün kurutan bafralı Yaşar
Ve sabahları "tövbe tövbe" çektiğim ıslak kumlarda
Gerinen çıplak, serseri çocuklar
Terli avuçlarında mendiller buruşturmadalar
Ve selam taşımadalar

Şehrin postacıları katar katar.

 

Hani pamuk minderde hatim indiren ağbabam
Bir nefesle fırtınalar doğuran nargile
Bir teknecik hamurdan harikalar yaratan yastaç
Yufkalarında teni kokan Şerife ninem
Raife'nin merdivenlerde gülen terlik sesleri
Dört köşe havuzlarda soğuttuğumuz şeftaliler
Ve ellerimizin memelerinde şekillendiği sütlü inekler? 

 

Sükûn bulmuş limanlara seneler sonrası avdet
Hasretini çektiğim rıhtım
Eski serseri arkadaşlar
Taze iklimlere kanat açan göçebe kuşlar
Ve bir ıslığıma evini harcayan çocuk
Ayak seslerimi tanımaz olmuşlar...

 

 

Cahit Irgat

Bu Şehrin Çocukları

Dert Mi Ararsın

Malum paradan yana çektiğimiz,
Dert mi ararsın sen bizde,
Dertten yana salkım saçak yüklüyüz;
Gülümse talihimiz, göster çocuk yüzünü
Hasretiz neşeye, güler yüze, sevince.

Nemiz eksik
Bu gökyüzü altında?
Soyunmuş dokunmuş bizi bekliyor
Bütün nimetleriyle, yaşamak.

Sevda mı istiyorsun, komşu kıza sevdaları
Yolculuk mu? İşte vapur, işte tren.
Meyveler dallarında geçen mevsimden güzel,
Ellerini uzatmanı bekliyor.


Cahit Irgat
Bu Şehrin Çocukları