Ne zaman bir yakını ölse birinin,
Onu ilk olum sanır kalır o.
Ne zaman bir sevdiği ölse birinin,
Onu en ölüm alır kalır o.
Ne zaman bir saydığı ölse birinin,
Onu hep ölüm bulur kalır o.
Ne zaman bir-bildiği ölse birinin,
Onu son ölüm sayar kalır o.
Ne zaman bir umduğu ölse birinin,
Onu yok ölüm duyar kalır o.
Ne zaman bir her şeyi ölse birinin,
Kendini ölümlere yaşar kalır o.
Ne zaman bir kendisi ölse birinin,
Ölümlerde kendini yaşar kalır o.
Özdemir Asaf
Onu ilk olum sanır kalır o.
Ne zaman bir sevdiği ölse birinin,
Onu en ölüm alır kalır o.
Ne zaman bir saydığı ölse birinin,
Onu hep ölüm bulur kalır o.
Ne zaman bir-bildiği ölse birinin,
Onu son ölüm sayar kalır o.
Ne zaman bir umduğu ölse birinin,
Onu yok ölüm duyar kalır o.
Ne zaman bir her şeyi ölse birinin,
Kendini ölümlere yaşar kalır o.
Ne zaman bir kendisi ölse birinin,
Ölümlerde kendini yaşar kalır o.
Özdemir Asaf