Şiir, Sadece

Step out onto the Planet, Draw a circle 100 feet round. Inside the circle are 300 things          nobody undertands and,          mayb...

Gökyüzünün ötesine ilk defa uçan insan Başını çevirince mavi gözlerini gördü yeryüzünün. İnsan dedi: Nasıl böylesine mavi oldu gözlerin? Dü...

Hep birlikte dans eden şu çırçıplak sözcüklere bak! Nasıl da çarpıyorlar herkesi. Tek bir adım atmak yeter bunun'çin - Çıkarın giysiler...

Birkaç arkadaştılar ve tarihsel adlı Birkaç insan: şimdi gelmişler Bir bir görünüyorlar karanlığın içinden. Ne de geç başlıyor ışımaları, N...

İdam sehpasından kimse konuşmayacak. Sahne kendi kendini açıklayacak. O üstü parlak düzgün kesilmiş tahta mutfakta kullanılan bir araç tıpk...

Hüzünlüdür baba evi. Kalır bırakıldığı gibi Kendini son terk edenin zevkine uygun. Yeniden kazanmak istercesine o gideni. Oysa, sevindirece...

Karga bir küme dağ gördü sabahleyin, buram buram. Denizi gördü Omurgası loş, kıvrımlarında bütün dünya. Yıldızları gördü, karanlıkta yitip ...

Kadınım, kutsadığında ayın eğik kupası seni Yumuşak ateş oldun bir bulut inceliğiyle; Güç yıldızlar yüzdü göz yerine yüzünde; Durdun yer et...

Oturup akşamları izliyoruz yayılan karanlığı yavaşça: Hiçbir saat saymıyor bunu. Yinelendiğinde öpücükler ve kollar sarıldıkça Kim bilebili...

Yatakta konuşmak en kolay şey olmalı, Bir gelenek sanki böyle yanyana uzanmış olmak: İki kişinin içtenlikliğinin kanıtı. Oysa konuşmadan ge...

Şiirin başlığı "Hanoi Sokakları"ydı, Konusu düşen bombalar, ölüm ve yıkım, Çile ve sefalet, acı ve hasar. Bestelendi şiir, besten...

Görüyorsun işte, ne kadar kolay bir insanı susturmak, İki üç yardakçın adamın kollarını büker arkasında, Sokakta bekleyen bir arabanın için...

Ben işte öyle gencecik, tasasız bir çocukken seken evin ordaki Elmaların altında, otlar nasıl yeşilse işte öyle mutluyken, Vadideki koruyu ...

Başlangıçta üçgen bir yıldız vardı Boş bir yüzün ötesinde ışığın gülüşü Kök salan havanın ötesinde kemikten bir dal Özdek çatalladı özleşti...

Bir şehri yıktı kağıdı imzalayan el Soluğu kesti beş egemen parmak Çiftleştirdi ölüler evrenini, bir ülkeyi böldü Beş kral bir kralı ölüme ...

Hükmü kalmayacak artık ölüm ülkesinin Tek gövdede çıplak ölüler birleşecekler Rüzgarla batan ayaktaki insanla beraber; Sıyrıldı da savruldu...

Parkın gediklisi kambur, Münzevi bir zat... Demir kapılar açıldı mı o saat Ne kadar berduş varsa içeri doluşur Büzülür o da şimşirlerin ara...

Bir acı limonlar adasında Karanlık yuvarlarında meyvelerin Ayın soğuk otlarının yandığı, Sonra kuru otlar yerdeki Acıtan anılan, yan yaşa...

Ey herkese içlerindeki odlarca özlem Kuğulara göl, allara petek, Yarasalara karanlık, sevgililere Sevişme sunan özgürlük, Salt bilgeleri kı...

Yabancı bir ülkede oturan yoksul kız, Kafatası biçiminde ışıltılarıyla gecenin Yazdöneminde parlayan uzak ay gibi Gözlerinin içinden bakar ...