İsimsiz

karanlık fırtınalı gece
sis sessizce yaklaşıyor
tepelerin üstünden
yağmur damlaları düşerken
pencerede
gördüğüm eski dostların yüzleri
dimdik bana bakıyor
geçmişin hayaletleri
yük trenleri buharlı gemiler
metro trenleri taşıyor
ölüm yüklerini
Corso Mad Hatter
Rimbaud Baudelaire
Lorca’nın bir porsiyon kurşunla beslediği
Kaufman kara Mesih
Bourbon Caddesinde yürüyüp
Golden Sardine geveliyor
Micheline Kerouac’la
Eski Cedar Tavern de içerken
İsa alnındaki terleri siliyor
sis düdüğü bir senfoni çalıyor
kafamın içinde
duyduğum davul sesi
içimde Beat hissi
dudaklarım meleklerin ayaklarına değdi.