İskender Fikret Akdora

İskender Fikret Akdora, İstanbul'da 1914 yılında doğdu.

Kuleli Askerî Lisesi ve Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1944) mezunu. Bir süre devlet kuruluşlarında çalıştıktan sonra ticaret hayatına atıldı (1946).

İlk şiiri Muhit dergisinde (1932) çıktı. Sonraki ürünleri Çağrı, Oluş, Dikmen, İstanbul gibi dergiler ile kendisinin çıkardığı Yirminci Asır (1947-53) dergisinde yer aldı.

İlk kitaplarında Fazıl Hüsnü Dağlarca, Cahit Sıtkı Tarancı, Ziya Osman Saba, v.b. şairlerle ortak tema ve biçim özellikleri taşıyan şiirleri yer alıyor. Sonraki yıllarda özgür koşuk ürünü şiirlere ve daha kişisel denebilecek temalara yöneldi. Son yıllarda Adam Sanat dergisinde yayınlanan şiirleriyle yeniden dikkatleri çekti.


Şiir

• Hatıralar Şehri (1945), 
• Renkli Şiirler (1950), 
• Gün Sonu (1953), 
• Arakanda (1954),
• Kubbe Altı (1955), 
• Ağda Bir Şey Yok (1956), 
• Deli Dünya (1956),
• İnsanlar Arasında (1956), 
• Kantaşı (1958), 
• Vega (1963), 
• Acı Gök (1965), 
• Mavi Kan (1970),
• Sağken (1988),
• Kanda Leke (1991)

Roman

• Dünyanın Öptüğü Kız (1966)

Nazım'dan Öte

Ben sadece ölen babamdan ileri,

Doğacak çocuğumdan geriyim.

Nazım Hikmet

Bir düş kuruyordu çocuk

-Gözleri yarı kapalı;

Düşten de öte, özlemdi,
Beklentisiydi yaşamın-
Başı göğe dayalı...

Bir ata binmiş gidiyordu-
Bulutlardan düşen ışığa;
Yıldızmış, göktaşıymış... ne umuru?
Değebildikten, tutabildikten sonra...

Attan inip rüzgâra bindi,
PEGAS'a bindi, parıltılarla;
Bir imgeye daldı çocuk-

Gözleri açık, havada,
Büyüyecekti daha.

Düzenin-

(Düzensizlik! demeliydi buna)

Pençesinde ezilip tükenmeyecekti,

Düş görmesi de bilerekti;

Bu deyim yetmedi anlatmaya,

Ayağı yere basıyordu sımsıkıya,

Ne umut, yakan, başeğme,

Ne kendi kendini yeme,

O, yerinden fırlamış bir yürekti,

Yumrukları sıkılı koskoca erkekti.

İskender Fikret Akdora

Rimini

1989

İnsanlar ve Ötekiler

Yeter bu renklerdeki davet,
Bu akşam vakti gülen kuş;
Bu ufuklar ötesinde.
Sonsuzluğa tırmanan yokuş...

Yeter içimdeki korku,
Ben miyim yeryüzündeki tek fani
Yağmura, geniş göklere karşı,
Şarkı söylediğim günler hani?
Çocukluğun masum insanları;
Ki yemyeşil bir dağ üstünden,
Her şeyi gören tanrıya şükür!

Denizlerin ıslak aydınlığında,
-Etinin lezzetinden habersiz-
Balıklar var, insanlara küskündür.

İskender Fikret Akdora

Renkli Şiirler

İnsana Doğru

I.

Ey kudretli büyük rüzgar;
Dudağıma o gül tadını getir!
Sen, hatıralarımı sakla,
Çocukluğumu mesud geçirdiğim şehir!

Vaad edilmiş an ki kalbe
Huzur getirecek mi Rabbim?
Promete içimde yaşıyor,
Yaşayan Promete ben'im!

Ve zincirsiz koştuğum kırlar,
Sarhoş başımda duman ...
Gölgemi görüyorum duvarda;
Gölgem, gölgem ne kadar perişan.

İskender Fikret Akdora

Sağken, 1

Hatıralar Şehri 

1935-1945