Şaşırdım Kaldım

Şaşırdım kaldım nasıl atsam adım; 

Gün kasvet gece kasvet.
Bulutlar, sisler içinde bunaldım; 

Gök mavisine hasret.

Olmuyor seni düşünmemek Tanrım, 

Ummamak senden medet.
Suyun dibine vardı ayaklarım; 

Suyun dibinde zulmet.

Kalmadı ümidin soluk ve cılız 

Işığında bereket.
Ve ölüm, kapımda kişner, sabırsız 

Bir at oldu nihayet.

Cahit Sıtkı Tarancı

Otuz Beş Yaş