Göçümü Kaldırttım Yurttan

Göçümü kaldırttım yurttan
Gelen ağlar geçen ağlar
Elbet bir devasız dertten
Dolan göz bir zaman ağlar

Telli turnam kalktı çölden
Yeşil başlı sunam gölden
Kuzusun alsalar elden
Hayvan iken ceylan ağlar

N'eylerim gülşende gülü
Menekşe susam sümbülü
Uçurdum Hamdi bülbülü
Onunçün gözler kan ağlar

Celali bülbülün zarı
Bizi ağlatma her bari
Hafızın hıfzı tekrarı
Durmuş Hakk'a divan ağlar


Aşık Celali

Bir Peri Aşkından Divane Oldum

Bir peri aşkından divane oldum
Çağladı gönlümüz akıyor hocam
Erenler şahından bir name aldım
Dilim ezber etmiş okuyor hocam

Pir destinden nuş eyledim bu abı
Anda açılmıştı aşkın kitabı
Yegan yegan sor ki verem cevabı
Bugün gam kervanım kakıyor hocam

İndim seyreyledim İrem düzleri
Kuduretten sürmelenmiş gözleri
Oturmuş bir bölük huri kızları
İbrişimden halı dokuyor hocam

Bir yere cemolmuş kırklar erenler
Her bakışta arşı kürsü görenler
Devasız dertlere derman verenler
Her biri bir derse bakıyor hocam

Yaktı Celali'yi bu aşkın narı
Sağ başta durmuştu kırkların biri
İçlerinde gördüm Horasan piri
Hu çekende canlar yakıyor hocam


Aşık Celali

Karadeniz Olsa Aşıkın Aşkı

Karadeniz olsa aşıkın aşkı
Yüksektir yaylama coşamaz burda
Bir yiğit ne kadar kahraman olsa
Karlı dağlar vardır aşamaz burda

Lutfeyle sevdiğim sana yazuktur
Sen bir cevhersin ki sarrafın yoktur
Bar veren ağacı erdeyen yoktur
Keserler kökünden yaşamaz burda

Keda'nın varisi beylerdir dersen
Cenneti hacıya hocaya versen
Yolun doğrusunu nasa göstersen
Celali yaşamaz ölürsün burda


Aşık Celali

Karşı Yatan Ulu Dağlar

Karşı yatan ulu dağlar
Kar kusar bellerin senin
Yazın kışın belli olmaz
Sert eser yellerin senin

Suyun bir kumsaldan kaynar
İner düz ovayı boylar
Şarıl şarıl akar çağlar
Serindir sellerin senin

Çiğdemin menekşen kokar
Güzeller göğsüne takar
İçinde sunalar oynar
Derindir göllerin senin

Dağın çiçekle dolmasın
Umarım yaylan olmasın
Yad ilden avcı gelmesin
Bağlansın yolların senin

Celali der tuzak kurdun
Pusularda sindin durdun
Yahşı yerden yaman vurdun
Kırılsın ellerin senin


Aşık Celali

Yurt Yuva Kıldığın Tenli Mereği

Bu şiir, ozanın ölen karısı için söylediği ağıttır.


Yurt yuva kıldığın tenli mereği
Düzüp kotardığın tepir eleği
Şu kavdan yaptığın tecir tereği
Divan-ı Bari'ye yadigar götür

Elinle ördüğün çöpür ağını
Kahan eylediğin kelem bağını
Şu kabal biçtiğin sap orağını
Al Ulu Tanrı'ya bergüzar götür

Yetim gömleğini diken iğneyi
Her gün yal verdiğin topal ineği
Ayran topladığın şu ak küleği
Mahşer yığnağına sakla sar götür

Üç kot arpa beş kot çavdar ekerdik
Kesmik ekmeğine hasret çekerdik
Namertlere ağu merde şekerdik
Sözünü tekrar et iftihar götür

İle kısmet balsa bize pay taştı
Yokluktan derdimiz deriden aştı
Açlıkla uğraşmak hayli savaştı
Çektiğin mihnetten ah u zar götür

Yetim kalmış idin emzik tavında
Gamla kavrulmuştun gençlik çağında
Bir gül yeşertmedin vuslat bağında
Gönül yaraların beraber götür

De ki kadir Mevlam bize ilişme
Dünyada sızıyan çıbanı deşme
Celali Baba'dan sorma söyleşme
Bu dertli çobandan bir selam götür


Aşık Celali