Bulut

Bir damla düştü gözlerime
Geçen buluttan,
Hatırladım inanmanın ne olduğunu
Yaşamaya, şiire.

Su, yolundan uzaklaşmış
Ben su muyum, yol muyum?
Ok yayından uzaklaşmış
Ben ok muyum, yay mıyım?

Ben, buluttan gözlerime
Düşüveren bir damlayım.



Cahit Irgat
Ortaklık
1952

Bulut

Dinmiş tufanın son bulutu! 

Bir sen gezinirsin açık mavi gökte. 

Senindir, kimsesiz, neşesiz gölge. 

Sevinç dolu günü, bir tek sen üzersin.

Az önce çepeçevre sarmıştın gökyüzünü, 

Şimşek de seni sarıverdi dehşetle. 

Sen ise saçtın gizemli gürlemeni, 

Ve açgözlü toprağa yağmur içirdin.

Yeter, defol! İşin bitti artık. 

Toprak tazelendi, tufan da kaçtı buralardan. 

Ve işte rüzgar da yaprakçıkları okşarken, 

Kovuyor seni şu huzurlu göklerden.

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Seçme Şiirler

1835

Bulut

Konuş ey bulut
haykırıyordum çatılardan
haykırıyordum kulelerden
Konuş ey bulut
koşuyordum ardından yelin
kaldırıp elimi
- koşuyordu o
- apak
koşuyordum durmadan
koşuyordum taş botlarla
haykırıyordum
Konuş ey bulut
sessizce geçip gidiyordu
- ölümü gibi bir canlının.

Leszek Elektrowicz

Çeviren: M. Uyguner