Şiir, Sadece

Kahır mavisi insanları sevdiğim Bir geceyi verdin diye suçlama, İnsan, kurşun, ağlama, Kadehler kırılınca. Aşk duvarı yıkılınca İnsanlayım ...

Aklımdaki yorgunluk duygumdu, Hep bilmekti benim sanısızlığım. Aklım anılarla yorgunluğumdu. Uykumda bile bu yalnızığım Vardı, anlamadıklar...