Bursa Deniz Değildir

Ve ulu çınarlar gölgesinde gururlu bir aşk
Büyüdü eski zamanlar kadar
Söyler bir özge yoksulluğu yalnızlıkta şimdi
Dallara kanat çırpan kumrular konar

Ne büyük ne sonsuz bir akşam vakti
Yeşil yollar yeşil türbe gazinolar
Kim kime bakınca tutkun olmazki
Romans'da demlenen bir çay kadar

Susardı bir dalgın ova varlığından habersiz
Kendisini bir masalda unutarak bakardı
Usul usul düşerken ağaçlara sonbahar

Gökyüzü hiçbir zaman öyle güzel öyle cömert olmadı
Uzanırken çırılçıplak kollarına Bursa'nın
Ki o yüzden mavinin mutluluk kaldı adı

Halil Uysal

Yersu