Son Yalnız

Kaç bin alkış, gözyaşı ucu
Sarmaş dolaş arkadaşlık pabucu
Aynaların bu kaçıncı öpüşü
Bu gece mi bu yağmurun yağışı?

Bir oyuncu geçiyor iki büklüm, sus
Yaşadığı günlerin doruklarından.
Kala kala bir yağmur gözlerinde biriken,
Aynalarca uykusuz.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969

Bunca

Kahır mavisi insanları sevdiğim
Bir geceyi verdin diye suçlama,
İnsan, kurşun, ağlama,
Kadehler kırılınca.

Aşk duvarı yıkılınca
İnsanlayım insanca
Bir çiçeği koklarca
Anladım vurulunca.

Ak koynuma kirli girdi insanlar
Bunca.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969

Tahta At

Kadehini yere vurdular
Bir adam ağlıyordu, deli
Kendine tahta bir at yaptılar
Özgürdü bu at, kırdılar.

Kapalıydı tüm kapılar
Çok uzakta beyaz bir at ufuklar
Dörtnal gökyüzüne uçabilirdi
Elleri yelesinde, tahta atı kırdılar.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

Rüzgârkıran III

Bir gemide, güvertedeyim,
Gözyaşları çukurunu kuruttu,
Deniz diplerinde dinleniyor su
Ben denizin dibiyim.

İnsan kafesi mi dünya?
Varmak üzereyiz aya.
Varız, insanız, varız,
Muazzam mahkeme karşısında.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969  

Rüzgârkıran II

Varız, insanız, varız,
Muazzam mahkeme karşısında.

İnsanı öldüren tek adım
İnsanı kurtaran tek adım
Yaşamak koşar adım
Ayaklarım, ayaklarım.

Dip, bomboş, dik
Kalbimin yelkeni inik,
Kendi kulağım kendi kalbimde
Delik deşik.

Taş taşı, harcı harca kat
İnsanlar kat kat
Kalalım mı ölelim mi?
Son mil gidiyor gemi.

Caddelerde acele,
Asfalt yanıyor,
Balyozları dinle,
Ağlıyor.

Sarhoşluğu canlıların
Kabuk kabuk içinde, narca,
Akvaryumlar, deniz dipleri
Aynalarca, billurlarca.

Nuhu-nebi'den kalma
İnsan ömrü kokuyor
Mışıl mışıl sabah hâlâ
Irgatların omuzuna konuyor.

An, geçtikçe anlaşılacak
Nedir kol, nedir bacak
Geceler kahkahayı basacak
Yer-gök sarmaş dolaş olacak.

Birden aşmak an'lardan birini
Yön bulmak, önü görmek,
Ölmekse ölmek,
Seslere cevap vermek.

İnsan kafesi mi dünya?
Varmak üzereyiz aya,
İadeli taahhütlü değil yaşamak,
İki ayak üstündeyiz ya.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969  

Rüzgârkıran I

Yaşamak bu, nesi bilmece?
Neden bu dev, bu karınca?
Her tomurcuk, her konca
Çarpar yaprağını açınca.

Ağlaşmalar iç içe
Tüm kapıları aça.

Binde bir gülen durdu
Başını eğdi,
(Boş) dedi,
Ters işliyor burgu.

Gökler altında ıslık,
Çığlık,
Şangır şungur.

Billur tabakalardan,
Batak,
Bunca güzel yamadan.

Kalker tortuları, kilit-düğüm,
Bin bir ışıklı ölüm.

Posası çıkmış insan,
Sessiz büyüyor fidan,
Ölümü duyduğum şu an
Kaçmalı balçık yığınından.

Birden diklendi uçak
Rüzgârkıran'dan bak:
Okyanuslar ortasındayım
Kayalık her yanım,

Rotayı çevir dünyadan
Tüm vaatler yalan.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

Gene Yaşamak

Otellerce uykusuz
Doğuyoruz
Oluyoruz
Fışkırıyoruz
Yaşamaya başlıyoruz.

Ölümlerden ölüm beğendirmeyin
Bağını sormayın köyün.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969

Vardiya

Kim omuzlanacak vardiyayı?
Taş ölüsü, orman ölüsü, insan ölüsü,
Ağası, efendisi, köylüsü,
Yıktınız, onarınız dünyayı.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969

Sevmek

Bin belayı yardım vardım ellime
Bunca aşkın zirvesindeyim,
Yaşadım, dostluklar lime
Mayalı küs insanın dibindeyim.

Ve ayırmak karaları akları
Olmak itilmiş tabandan yana,
Sevmek en katıyı, en sivriyi uğruna
Ve akmak ve okşamak yalınayakları.

Ağzımda senin tadın
Ekşili, tuzlu, buruk,
İnmiş tarlalara bunca ırgadın
Bir masala bürünmüş gözlerinde yorgunluk.

En geniş sarıyı kesmiş en yeşil
Kırmış belini en yükseğin en derin
Vur kendini sarılara, yeşile koşul
Kapa, açık kalmasın ellerin.

Dağ dağa kavuşur, insan toprağa
At sırtında kırbaç, insan sırtında ağa
Ve ayırmak karaları akları
Ve sevmek ve okşamak yalınayakları.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969

Ucu

Bu gözler zorla kapanmaz
Tüm baktığım temiz,
Bu el, bu yumulmuş, bu açılmaz.

Bu tomurcuk, açık sevgi
Döner yuvarlaklar içinde,
De dövüşüm, de
Bu cüce dünyaya bıkılmaz.

Ak bahçeler biçiminde
Ellerim çapa tutmaz
En kanlı günümüzde
Çocuklarım, ölmez.

Hep sonsuzu düşündüm
En ucunu, ucunu,
İnsanca soyundum, üşüdüm.

Kentler içinde durdum,
Umutluydum,
Paslı bıçak, vuruldum.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

İstanbul

İstanbul'da ne var deme,
İstanbul'da ne mi var?
İstanbul'da tokluk var
İstanbul'da yokluk var.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

Eğlence

Öksürüklü sabahlar, ilk aydınlıklar,
Acınmalar, leş kargaları
Vurgulu sözcükler, inanış
Birden dökülüşü denizin uçuruma
Çirkin şiirlerde yıkanış.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

Ufak İşler

Bir döndürdüm dünyayı
Gölgem vurdu aya,
Her gün daha yaşamaya
Selamlar gönderişim beş kıtaya
Dilenci avucu, rüzgâr açısı
Batacak geminin kum arayışı
Marul göbeğinde sümüklüböcek
Kopuk kökleri ters dikecek
Deprem boyu sarsılışı insanın,
Ufacık, tefecicek...



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969

Hani

Hani insan birdi?
İnsanı iflas sandılar,
Ağlamayı bilse insanlar,
Gülmeyi öğrenirdi.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

İki Göz Aydınlıkta

Kırık dal altında gölgelenmiştim
Lambo'nun tezgâhından geçmiştim
Oyuncum benim, dertli oyuncum
Yıktı kötülükler, küstüm.

Küs günler geceler dolaştım,
Açtım,
Dostları gördüm kustum,
Sustum.

Nar gibi çatlasa gece
Sen çıkarsın içinden
Bunca düşündüğün ben
Sana mirastım.

Bir kara iniyor gözlerden
En zor, güzel içime
Tatlı kavun, portakal rüzgâr
Camlarıma çarpıyor
En güzeli seviyorum ilk,
Yağmur yağıyor gözlerden.
Yağmur yağıyor gözlerden
Ağlıyorum, pabuçlarım eskimiş
Bir adam görüyorum bacakları kesilmiş.

Bu şehrin çığlıkları duyulmaz
Sis olur, duman olur, pas tutmaz
Bir simitçi çocuk sesi, sabahtır
Bu şehrin çığlıkları çıldırtır.

Bu şehrin limanlan delidir
Takaları balıkları zilzurna
Her kıyı sinsi kayalık
Büyükbalık, küçük balık
Kalabalık, kalabalık
Bir ezik çürük kara
Aydınlıklar ortasında
Kapı, vitray, porta
Kaç kapı açtı toklar açlara?

Bir dünyada iki olmaz
Ben doğmuşum bir kere
Yapışmışım bu yere
Allah da koparamaz.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

Kuşbakışı

Gün ışıdı çöplükte
Ben kaçıncı kattayım.

Işıktan son gelenim
Terinim, ellerinim
Elin elime katık.

Martılar denizden itik
Ne arıyorsun, ne?
Gün ışıdı çöplükte.

Tanıyorum dünyayı
Aç oynuyor ayı
Gün ışıdı çöplükte
Ben kaçıncı kattayım.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

Çorba

Çorbaydı içtiği akşam sabah
İşkembecide,
Ne güzel gözleri vardı,
Siyah.

Dert taşmış kirpiklerine
Kara kara, iğri büğrü
Anası çalışır, kendi çalışır
Babası bildi bileli hapiste.

Yedi bayram yaşandı
Kadırga'da, Cinci'de
O hâlâ işkembecide.

Dert düşmüş gözlerine,
Asıl yük bundan öte.
Yük bundan öte.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969  

Mazi Kalbimde

Büyük ses büyük şehirden
Her yere adımı yazdım, sen,
Şu taşa bak, varım,
Suya bak, akıyorum,
Sus, ölürüm,
Her yere adını yazdım.

Şu akan, şu akmayan şu terli
En son yutacak beni
Binlerce mavi,
Mavi mavi olsun yeter ki.

Her yere adını yazdım, sen,
Büyük ses büyük şehirden.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969 

Tren Sesi

Bir tren sesi ağlatır beni
Boşu boşuna,
Pisi pisine,
Bir tren sesi ağlatır beni,
Otuz yıllık aktörüm
Susmuş dilleri
Susmuş gözleri
Boşu boşuna,
Pisi pisine,
Haydarpaşa'da niçin ağladım
Şimdi anladım
Boşu boşuna,
Pisi pisine,
Boşu boşuna,
Pisi pisine.



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969

Lağım

Bu dünyada varsan,
Sor soracaksan,
Lağım akıyor burdan,
Ve bu dünyada varsan,
Yap yapacaksan...



Cahit Irgat
Irgatın Türküsü
1969