Denizle Konuşan Adam

Silmek istersem içimden ne zaman bir sızıyı
Açıyor koynunu kardeş gibi karşımda kıyı.

Bir nefes geçti mi inlerse nasıl bin yaprak,
Rüzgâr estikçe sulardan sayısız ses duyarım:
"Kime benzer benim Atlas Denizi nden koparak
"Seni tâ Marmara ufkunda bulan dalgalarım?

"Kim o Cengiz, ki cihangir olarak yoktur eşi;
"Kim o Fâtih, ki dayanmış kılıcın kabzasına,
"Doğduğundan beri Tanrıyle boy ölçen güneşe
"Geçirir miğferinin tuğ gibi altın tasına?

"Kim o Kayser, ki şeref kardeşidir bunlarla?
"Çarmıhından sana bir put çıkaran îsâ kim?
"Kim o dâhî, ki onun yaptığı kaanunlarla
"Yedi kat gökteki yıldızlara oldun hâkim?...

"Kahramanlar zaferin sırrını benden duydu,
"Benden öğrendi gönüller sevilip sevmesini;
"Sularım coşmamış olsaydı hayât uykuydu,
"Fırçalar rengini bulmazdı ve teller sesini!"

Dağılır şehre dönerken sise benzer kederim,
Sanırım, yükseliyor başların üstünde kafam;
Ve müsâvî mi tutar kendini herkesle, derim,
Böyle kardeşçe denizlerle konuşmuş bir adam?...

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

1934