 |
| Erdoğan Alkan |
Erdoğan Alkan doğumu 10 Haziran 1935, Samsun; ölümü 2014, İstanbul. Türk şair.
Şarkışla kökenlidir. Kızı Elif Su Alkan ve oğlu Tozan Alkan da şairdir. Samsun İnönü İlkokulu, Samsun Lisesi (1955), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi (1960) mezunu. Samsun maiyet memurluğu ve Mesudiye, Derze, Vezirköprü, Ladik, Darende ve Esbiye kaymakamlığı (1960-65); Turizm Bakanlığı Periyodik Yayınlar müdürlüğü (1965-67); Millî Prodüktivite Merkezi uzmanlığı (1969-71); TRT Ankara Televizyonu yapımcılık ve yönetmenliği ile gazete yazarlığı (1973-93) yaptı. Belçika Tarım Bakanlığında iktisatçı olarak görev yaptı. TRT‘de ve Günaydın gazetesinde çalıştı. 12 Mart Döneminde TRT’deki görevinden uzaklaştırılınca yaşamını İstanbul Üniversitesinde öğretim görevliliği yaparak sürdürdü. Türkiye Yazarlar Sendikası, ATURJET, Mülkiyeliler Birliği üyesi oldu.
Şiir ve çevirileri 1955‘ten itibaren Türk Dili, Varlık, Yazko Edebiyat,
Papirüs gibi dergilerde yer aldı. 1970 TRT Bilimsel Araştırma Ödülünü,
Rimbaud‘dan Seçme Şiirler adlı çevirisiyle 1982 Yazko Çeviri Büyük
Ödülünü kazandı. Yaptığı çevirilerle Batı edebiyatının ünlü şair,
romancı ve düşünürlerinden birçok önemli eseri dilimize kazandırdı.
1997‘de Kör Oldum Veysel Oldum adlı radyo oyunu TRT radyolarında
seslendirildi.
Gazeteci, şair, yazar, çevirmen Erdoğan Alkan, 20 Haziran 2014 günü
İstanbul’da vefat etti. Cenazesi ertesi gün Dolmabahçe Camiinde öğlen
vakti kılınan cenaze namazının ardından Ortaköy Mezarlığı’nda toprağa
verildi. Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC) üyesi, Sürekli Basın Kartı
sahibiydi.
“Çoğunluk, duygusal ve insancıl konulara yönelen Erdoğan Alkan, Türk
dilinin kıvraklığına varabilmiş, halk şiirinin lirizmiyle modern şiirin
özgürlüğünü bağdaştırmaya çalışmıştır.” (Rıza Akkoyunlu)
“Erdoğan
Alkan, İkinci Yeni şiirinin genel özelliklerinden, aşırıya kaçmadan,
klasik kıta düzenine bağlı kalarak yararlanmış olan bir şairdir.” (Ataol
Behramoğlu)
“Sözcüklerin seçiminde, işlenişinde, söyleyişte usta. Derli toplu, durmuş oturmuş bir şair Erdoğan Alkan.” (Mehmed Kemal)
“Erdoğan
Alkan’ın şiirinin en tehlikeli yanı şairini yeyip bitiren bir şiir
olması. Sanki şair her şiirinde yoğun bir yaşantının özünü verirken
kendi öz varlığından da bir şeyler veriyor.” (Eray Canberk)
“(Alkan)
modern şiir ile halk şiiri arasında ayrım yapsa da, onun şiiri iç içe
örülmüş; ’şiir, bütün sınırlarını aşıp kalbe gider’ diyebileceğimiz
(kökensel) bir senteze ulaşır.
“Sfenks’teki şiirler, ruh hâli olarak, olgunluğun, dinginliğin yansıdığı şiirlerden oluşur.
“Alkan’ın sözcüklerden damıttığı sevda, insan sevgisine odaklı evrensel bir sevdadır.” (Oğuz Özdem)
Şiir
- Güneş Tozları (1958),
- Ekuanil Çiçekleri (1964),
- Kerem Gibi (1969),
- Kuş Ormanı (1981),
- Kıyı (1983),
- Eylül Çalgıcısı (toplu şiirleri, 1985),
- Elimde Güller ve Rüzgâr (1992),
- Kerem Gibi (Halk Şiirleri ekleriyle birlikte, 2000),
- Eylül Çalgıcısı (eklemelerle toplu şiirler, 2004),
- Sfenks (2005).
Antoloji
- Bahar Şiirleri Antolojisi (T. Hayrioğlu ile, 1958),
- Millî İnkılap Nasıl Oldu? (T. Uzunhasanoğlu ile, 1960),
- 100 Aşk Şiiri (1998),
- Hapishane Şiirleri (2003).
Roman
- Kör Oldum Veysel Oldum (1991).
Araştırma
- Kitle İletişim Araçları (1975),
- Sembolizm (1985),
- İçimizdeki İnsan (1992),
- Ateş Hırsızı Arthur Rimbaud (1993),
- Düş Gezgini Gérard de Nerval (1994),
- Karanlıklar Prensi Baudelaire (1995),
- Şiir Sanatı (1995, eklemelerle 2005),
- Paris Komünü ve Komün Şairleri (1996),
- 1789 Devrim Şarkıları (1997),
- Baudelaire ve Satanizm (1999),
- Hapishane Şiirleri (2002),
- Elsa’nın Mecnunu Aragon (eklemelerle, 2003),
- Alevî Mitolojisi (2005),
- Arthur Rimbaud Yaşamı Sanatı Şiirlerinden Örnekler (2005).
Anı
- Âşık Veysel‘den Nükteler (2001).
