Güz Çizgisi

Nasıl sevişiyorlar öyle uzun
Yenilmeden bütün bir güzle
Nasıl öpüşüyorlar soluksuz
Temmuzun dudaklarıyla Eylülde

Deniz kıyıları ıssız yaz sinemaları
Seslerinin üzerine konan serçe
Gene konar mı sonradan
Güz anılara doğru çekilmişse

Güze çekilmişse ve kumsalda
İz bırakmamışsa gittiği yönden
Aşk yeter pusula mı
Anıların yitik yolunu gösteren

Ergin Sander

Varlık Şiirleri Antolojisi

Eylüldür

Ateşe verip tahta gemilerini
Gene o kıyıda kalırlar her eylül
Yaprakları sonsuza dökülmüş bir parkında İstanbul'un
Dallar küçük çocuklar gibi üşür
Gitmiştir bütün görüntüleri durgun suların
Eylüldür

Gecenin denizinde o beyaz martı
Issız kanatlarını çırpar yorgun
Sis dağılsa belki uzakta
Belki uzakta gözleri görünür
Düşer gölgesine yaprak
Eylüldür

Sessiz rüzgarıdır uzak dağların
Andıkça daha yakın daha belirsiz
Büyük unutulmuşların denizinde dalga
Büyür sabahlara kadar büyür
Bitmiştir yürünecek yolların
Eylüldür

Ergin Sander

Varlık Şiirleri Antolojisi