Sessiz Konuşmaların Acıklı Yorumu

Her sabah kokusu yolumu keser, bir damlacık,
"kokla beni" der dalında yeni açan limon çiçeği;
"beni koklamakla yurdunu da koklamış olacaksın."
"Kulak ver!" der altından geçtiğim zeytin ağacı;
"yaprak hışırtılarımda dinlemiş olacaksın zamanı."
"Okşa beni!" der bir yaz kavunu, "kokla sarı kokumu."
Bilir, onu okşamakla yurdumu da okşamış olacağımı,
ve kokusunda toprağın anne kokusunu duyacağımı.

"Yaramı elle!" der bir delikanlı, "kolumun kopuk yerini",
"toprağımızın kanadığını duyacaksın elleyince yaramı";
bilirim, yarasını elleyince içimde bir yer kanayacağını.
"Gözlerim ne anlatır, bak hele, ne anlatır gözlerim?"
diye sorar gibidir bir savaş ölüsünün gencecik dul kadını;
bilirim, gözlerini okumaya asla dayanamayacağımı.
"Oku yüzümü!" der gibi bakar savaş ölüsünün çocuğu;
nerden bilsin öyle bir yüzün kolay okunamayacağını.

"Dokun bana!" der yasemin, beyaz yaz akşamı gelini;
kokusu avuçlarıma siner, beyazlığına bulaşırsa ellerim
bilir sanki bir daha kolay kolay tüfek tutamayacağımı.
"Yürüt bizi!" der gibidir yurdumun dağları, ovaları,
"gölgemizde dinlen!" duruşunda bilge zeytin ağaçları.
Ve serin, ince yaz suları der gibi: "Kulak ver bize!"
Kandan geçmiş bir adamı delirtmek istiyorlar yani,
acıdan çıldırtmak istiyorlar savaş görmüş adamı!

Utançtan öldürmek istiyorlar, sanki anlamadım mı!

Fikret Demirağ

Adıyla Yaralı

Sevgi Bazı Düzenlerde...

Sevgi bazı düzenlerde
bir kınalı kekliktir
uçar iken kanadından vurulur

Gider gelir bir sevda ağlar gecede...

Kin öyle bir kasırga gibi eser
ki rüzgarında çocuk yapraklar
ve yontuların saçları bile savrulur

Gider gelir bir çaylak ağlar gecede...

Barış bir şarkılı gençliktir
bazı dönemlerde tam alnından vurulur
gül yürekler göğüs-kafeste çürütülür

Gider gelir bir umut ağlar gecede...

Umutlar kavgalarda omuz omuzadır
durmadan gerilir bir çelik şarkı teli
durmadan şafağın vaktine saat kurulur

Gider gelir bir şarkı ağlar gecede...

Sevgi bazı düzenlerde
bir yaralı kekliktir
uçar iken kanadından vurulur

Gider gelir bir yürek ağlar gecede...

Durmadan şafağın vaktinde saat kurulur
hiç kuşkun olmasın kınalı keklik
hiç kuşkun olmasın yaralı gençlik

Her şeyin hesabı bir gün sorulur...

Fikret Demirağ

Kızım Ürkek, İçli Bir Kuştur

Kızım Uzay'a

Bu buz, bu cam, bu beton doğa
hem isterim, hem istemem dokunsun sana
bu yapay, bu soğuk, bu ölü doğa

Hem isterim, hem istemem kaplasın seni
bu kirli, bu çarpık kent uğultusu
hem isterim, hem istemem kaplasın seni

Hayat bağışlamaz bir kaplandır, kapmasın seni,
bu çılgın, acımasız düzen rüzgarı
çılgın bir kaplandır, kapmasın seni

Bir parçan yıldızlar çağında olacaktır,
kaçınılmazsın atom, bilgisayar çağına,
isterim bir parçan da kalsın doğaya·

Bu buz, bu demir, bu beton doğa
hem isterim, hem istemem dokunsun sana
bu taşıl, bu yapay, bu ölü doğa

Fikret Demirağ

Dinle Şarkımı

Aşk Kokulu Memeli Sevgilime Bir Şarkı

Yurdumun güzel kokulu kavunları değil mi
besleyen senin de aşk kokulu memelerini,
gözlerin aşk rengini bu ülkeden almadı mı
yurdumuzun toprağından buğu gibi yükselen
kokudan almadı mı gövden sevda güzelliğini
ve güzel kadın sesin aşk mevsimi rengini,
bu toprağın şarkılarından almadın mı
bir sevişme çığlığı gibi güzelliğini,
seni de bu acılar ve sevinçler emzirmedi mi?

Sevgilim, güzelim, gözlerin aşk rengini
benim sevdalı gözlerimden almadı mı
gözlerin bir sevişmeden almadı mı rengini;
öyleyse sen de kuşatılmışsın bu kan tufanıyla,
sen de kulaçlıyorsun aynı acı denizlerini.
Seni kucaklayan gövdemden çıkan kıvılcım
senin sevda kokulu gövdenden de çıkmadı mı?
Öyleyse iyi aç sevgilim, güzelim ve bak
bu yaralı dünyaya, aşk irisi gözlerini

Fikret Demirağ

Lefkoşa, 13 Ağustos 1982

Yüreğin Karıştığı Şarkı

Bu haksız, bu kirlenmiş dünyada
sevgilere saygılı ol ey insan

Sevdalara saygılı ol
yüreklerin üstüne basıp geçme

Bulut sızan evlerin, dilsiz portakalların
Kanayan şarkısına kulak ver

Yüreğin arada bir bulutlansın
yaşama saygılı ol

Sevinçlere, acılara saygılı ol
küllerine bile basıp geçme

Bu yoğun insan kirlenmeleri
ey ozan, şiirinde yer bulsun

Çocukların uçucu çiçek yüzleri
sana bir şeyler anımsatsın

On beş deniz, yüz ülke gezsen
yurdunda olsun yüreğin

Saygılı ol ekmeğe ve şiire
yüreğin yaşamı uğultusunu duysun

Umutlara saygılı ol ey insan
kütlelerine bile basıp geçme

Fikret Demirağ

Lefkoşa, 8 Ocak 1984