Güzellik

Güzellik, ey garip kuş,
Bahçemde uçup duran
Ve sonra bazen konan
Dallardan birine
Ve ürperten onları.
Bu kadar yakından görmek.
Açılıp kapanan kanatlarını.
Mırıldanmak ve yalvarmak
Dursun diye bahçemdeki uçuşu.
Ve dursun diye ötüşü,
Dinlensin diye biraz.

Tiberiu Utan

Çeviren: Muzaffer Uyguner

Güzellik

Güzelim, ölümlüler! Ben taştan düş gibi,
Bu herkesin incindiği göğsüme, bana,
Düşündüreyim diye verilmiş ozana
Madde gibi dilsiz, ölümsüz bir sevgiyi.

Kurulmuşum gökte ben anlaşılmaz sfenks;
Yüreğim kuğu aklıyla kar bileşimi;
Çizgileri yerlerinden eden devimi
Sevmem de ne ağlar ne de gülerim bir kez.

Ozanlar görkemli tavırlarıma baktıkça,
Ki en yüce anıtlardan almışım demek,
Kafa yorup duracaklar yaşamlarınca;

O uysal aşıkları kendime çekecek
Saf aynalarım var, her şeyi en güzel kılan:
Gözlerim, geniş gözlerim, sonsuz ışıktan!


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri
1857