Şiir, Sadece

Üstünde yağmurdan başka hiçbir şey yoktu anlam olmak için yeterince çıplaktın şiirin nasıl birşey olması gerektiğini hatırlatıyordu gözleri...

bir çocuğun düşüyüm ben büyülü yaz akşamları ben üflerim mızıka söyler sesimiz tutar sokaklar ılık bir ses taşının yorulmadan sonsuz özleml...

sahi senden mi doğdum anne yollar nehirler kuşluk vakitleri dururken bir insandan mı doğar bir çocuk. anne senin yüreğin taş olsa dayanır...