Mecnun

Dönmüş bugün çöllerden
Bulurum diyerek Mecnun
Leylasının düşüyle
Çatıları göğe değen
Bir kentin eteğine

Çiçeksiz balkonunda
Beş çayı içiyormuş
Şen konuklar arasında
Leyla Hanım keyifle
Koyvermiş kahkahayı
Acının nişanı Mecnun
Karşısında diz çökünce

Bir yolunu bulup sızmış
İksirin içine kan
Saç takma kirpik boyalı
Bir öpüşme boyudur aşk
Kays, Mecnun oldu olalı

Abdülkadir Budak

Şimdi Yaz

Mecnun

Ben bu dünyanın devr-i devranını,izzet-i nefsini s..k..yim,
Yansın bu ibneler su veren itfayenin hortumunu s..k..yim,
Ben delimiyim mecnun gibi bir am için çöllere düşeyim,
Verirse verir, vermezse leylayı da s..k..yim.

Neyzen Tevfik