Gezegen

bu gezegen
bana çok büyük geliyor hazan
hazanda bir bakır leğen kadar
eski ve ağır
sığamıyor düşlerim
köpürüp taşıyor dışarıya

bir göz odam
mezarım
başucumda kızımın diktiği
mor susamlar
yetiyor bana
kuş göğü neylesin diyorum
konacak dalı yoksa
ve bir gün her şey
düşecek olduktan sonra

Melisa Gürpınar

Çocukluğum ve Ölümüm

Yırtılan Duygular

tümü de birbirine benziyor
sevdiklerimin
yıldızların yüzleri
ve bütün sayfaları
güneş takviminin

duyguların yırtılırken
çıkardığı sesler
hep aynı
inanır mısınız
bir kır gezintisine
kiminle olsa
gidebilirim
gibi geliyor bana
ve gidiyorum da

çünkü kalmıyor ki bir sorun
rüzgarla aranızda
bir şeytan uçurtması gibi
gözlerinizi yumup
parçalandıktan sonra

Melisa Gürpınar

Çocukluğum ve Ölümüm

Yaz Mektupları XIV

taş taşı kırar dedi yaşlı adam
güneş güneşi soldurur
su suyu boğar sessizlik sessizliği
istese öldürür sevdiğini insan
sevgisiyle demek ki

güçsüz ve yoksul bir hayal sancısından
başka neyim ki ben
dolaşırım geceleri
altın faytonuyla dolunayın
gündüzleri bir incirin gölgesinde
uyuyakalırım sineklerle birlikte

dilimde sözcüklerin en incesi
ve duyguların en incinmişti yüreğimde
ne çok isterdim
benim gibi biriyle
bir kez olsun semaverden çay içmeyi
ve sonra zarfla kağıt gibi sarılıp birbirimize
uçup gitmeyi olmayan adreslere

Melisa Gürpınar