Şiir, Sadece

Korkunç, biz buna sonbahar diyoruz, oysa bir böceğin vızıltısı Bir yaşlı çocuktan azalan sesi dünyanın — bir böceğin vızıltısı Pis lokantal...

Ben sanki unuttum da yaşamakta olan her şeyi Acıyı, sevinci, aşkı, o her zamanki her şeyi Derim ki vakit olmayacak, olmayacak pek şimdi Han...

Ben mutsuz kişiyim, size yüzümü getirdim bu anlamda Nasıl seğirttim işte, kızmayın işte, dün o hekim dedi ki Dönünce birden yüzüme, yüzüm...

Ne çıkar siz bizi anlamasanız da Evet, siz bizi anlamasanız da ne çıkar Eh, yani ne çıkar siz bizi anlamasanız da. Hiçbir şey! Kadınlar ge...

İyi bir gün başlar. Dünyadayız artık. Dünya! Şu tatlı pencereniz. Sizin. Bunu anlamayacak ne var? Pencere Tanıklık ediyor işte. Gün mavisi ...

Sonra ne? Sabah! İyi bir gün başlar ne de olsa Tepeden tırnağa beyazlar giyinmiştir kadın Ne var ki bir kadın gibi değil, bir aşk, bir umut...

Gün ışır iyiden iyiye, odanın orta yerinde bir kayalık Sarı bir kertentele... onunla her şey bir iki sıçrar, durur Başkaldırır, düşer Bir ç...

Büyük bir oda. Bahçeye açılan bir pencere Ortada bir masa Yanda bir kapı Daha birkaç şey: Örneğin bir yunus balığı camdan, bir heykel Sabah...

Sesini söyle sesini Görünen ağzında yarı çıplak Seni sevdiğimin görünüşü gibi. Güzdü, yapraklar vardı Biz yitirmek için yaşadık bu ölmezliğ...

Seni seviyorsam bununla her yerin Öyle iç çekişlerin gibi bir değil iki Nasıl yaşamaya başlar daha çok Buluşan iki mısra gibi. Bir şiirin K...

Kanıdır şairin bu sevilmeyen yüz Gözleri bir köpeğin, bırakmış köpeğini Tanrısız, kimsesiz, her şeysiz biraz Gözleri bir başına insanlar gi...

Dün bütün gün yağmurlardı, bugün yaprak Ben yaprak diyorum ya Bizim yıkık manastır yüreğimiz Ağrısı tutmuş bir tayfa, yalınayak Konuşmayı b...

Yüzümü suya uzatıyorum su buysa Giysilerimi unutuyorum birden, çıplaklığımı Gece yarısı çalınan çalgılar olmasa Gece dediğim belki hiç olma...

Ben burda bir sıkıntıyım, atımdan iniyorum Benim atım her zaman Kim bilir kime sesleniyorum, sessizlik Yosunlar, taşlar, o mezar yazıtların...

Gözlerimin ıssız, donuk, kahverengi kentinde Geçiyor ak boyunlu develer, yorgun sürücüleri Günlerdir, öyledir, bir daha anlamak üzere Bakıy...

Naci’ye Derin, sessiz, iyi böylece Güz, ölülerini bırakan kuşlar Yer kalmadı acıya ülkemizde Derin, sessiz, iyi böylece Gün ortası alacaka...

Kum, o nisan günlerinin ufalanmış gölgeleri Kuruyan gözlerimde kirli bir rüzgâr Kül renkli bulutlarla bir yangın sonu Güneşler, şeytan mina...

Neden bu kadar kar, bu kadar yıl, bu kadar yağış Bu kadar uzaklardan nedir bu kadar gelen Bir uzun çan kulesi bembeyaz Samatya’da Bir oğlan...