O'na

Anımsıyorum bir mucize anını, 

Karşımda sen belirivermiştin, 

Görünüp kaybolan bir hayal;, 

Sade güzelliğin dehası gibi.

Ümitsiz acının sıkıntılarında, 

Gürültülü koşuşturmanın telaşlarında, 

Uzun uzun çınlayan bir zarif ses duydum, 

Güzelim çizgiler girdi rüyalarıma.

Yıllar geçti. Fırtınalar zalimce kırıp, 

Dağıttı eski hayallerimi. 

Ben de unuttum senin tatlı sesini, 

İlahi güzellikteki çizgilerini.

Bu ıssız yerde, karanlığında tutsaklığın, 

Sıradan günler geçirdim. 

Ne inancım vardı, ne de esin geldi, 

Gözyaşsız, yaşamsız, aşksızdım.

Uyanma vaktinde ruhumun, 

Ve işte sen yeniden belirdin. 

Görünüp kaybolan bir hayal, 

Saf güzelliğin dehası gibi.

İşte çarpıyor kalbim, kendinden geçmişçesine, 

Onda canlanıyorlar yeniden, 

İnanç ve esin, 

Yaşam ve gözyaşları, 

Ve aşk.

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Seçme Şiirler

1825

O'na

Anımsıyorum o büyülü anı
Karşımda beliriverdiğin,
Uçup gidici bir hayal gibi,
Dehası gibi saf güzelliğin.

Bunluklarında ümitsiz hüznün,
Telaşın yorucu tasalarında,
Çınlardı o tatlı ses uzun uzun,
O güzelim çizgiler görünürdü bana.

Yıllar geçti. İsyancı dalgalarında fırtınaların
Dağılıp söndü eski hayaller,
Unuttum tatlı sesini senin
Ve silindi Tanrısal çizgiler.

Issızlıkta, karanlığında tutsaklığın
Sessizce uzayıp gidiyordu günlerim
Tanrısız, esinsiz, gözyaşsız,
Yaşamsız ve sevgisizdim.

Ve bir an geldi, uyandı ruhum:
Ve işte sen yeniden belirdin,
Bir hayal gibi, uçup giden,
Dehası gibi saf güzelliğin.

Ve yürek çarpıyor bir esrimeyle
Ve yeniden canlanıyorlar onda
Tanrısallıkda da, esin de,
Yaşam da, gözyaşı da, aşk da.

Aleksandr Puşkin

Türkçesi: Ataol Behramoğlu

O'na

Anımsıyorum o büyülü ânı
Karşımda beliriverdiğin,
Uçup gidici bir hayal gibi,
Dehası gibi saf güzelliğin.

Bunluklarında ümitsiz hüznün,
Telâşın yorucu tasalarında,
Çınlardı o tatlı ses uzun uzun,
O güzelim çizgiler görünürdü bana.

Yıllar geçti. İsyancı dalgalarında fırtınaların
Dağılıp söndü eski hayaller,
Unuttum tatlı sesini senin
Ve silindi Tanrısal çizgiler.

Issızlıkta, karanlığında tutsaklığın
Sessizce uzayıp gidiyordu günlerim
Tanrısız, esinsiz, gözyaşsız,
Yaşamsız ve sevgisizdim.

Ve bir an geldi, uyandı ruhum:
Ve işte sen yeniden belirdin,
Bir hayal gibi, uçup giden,
Dehası gibi saf güzelliğin.

Ve yürek çarpıyor bir esrimeyle,
Ve yeniden canlanıyorlar onda
Tanrısallık da, esin de,
Yaşam da, gözyaşı da, aşk da.



Aleksandr Sergeyeviç PUŞKİN
Çeviri: Ataol BEHRAMOĞLU