Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bu uzak şarkı da nereden çıktı
Kötü demirlemiş bir mavnadan mı
Yoksa Samaritaine metrosundan mı
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Köpeksizdi bastonsuzdu pankartsızdı
Ümitsizlere acıyın lütfen
Ön tarafta halkın yer açtığı
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Kendimin eski görüntüsüne
Ağlamaya yarayan gözleri vardı
Ağzı hazırdı küfretmeye
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bu zavallı görüntüye
Sadece kendi acısının
Derdine düşmüş dilenciye
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Duman eskisi gibi bugün de
Orman sınırındaki kendime
Şafaktaki eski halime
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Ben doğmadan bir benzerine
Bu her zaman ürkek olan çocuğa
Gençliğimin hayaletine
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Yirmi yıl boyunca yalanlar dünyasına
Bir dualık zaman kadar
Sadece düş olan bu delikanlıya
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bu genç erkeğe ve boş kollarına
O baş döndürücü şarkıları söylerken
Rüzgârın ısırdığı dudaklarına
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Göğün ve yüreğin soytarısına
Tertemiz alnına aşırılıklarına
Römorkörlerin kara çığlığında
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Canını ateşe veren oyuncuya
Yolunu kaybetmiş bir güvercin gibi
Notre-Dame'ın kuleleri arasında
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Başlayan ben'in hayaletine
Suyun akıntısında altın rengidir kent
Ters yönde ise şarkı bitmekte
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bana benzeyen bu küçük zavallıya
Sen nehri üstünde gösterdi bana
Güneşli yerleri çok uzaklarda
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Uzaktaki öbür yüzüme ikiyüzlü'me
Ve rengi uçmuş gün ışığında
Arkadaşım dedi bana sessizce
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bilgisiz ve saf olan benzerime
Ve uzun süre kalakaldım
Geri geri giden kendi gölgemde
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Otururken taşların aşındığı yerde
Mırıldandığım nakarata
Ve ışığım olan düşe
Kör adam rastladığım kör adam
Dul kalmış bakışlarınla geçerken
Ey benim çaresizlik dolu yıllarım
Pont-Neuf üzerinden
Bu uzak şarkı da nereden çıktı
Kötü demirlemiş bir mavnadan mı
Yoksa Samaritaine metrosundan mı
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Köpeksizdi bastonsuzdu pankartsızdı
Ümitsizlere acıyın lütfen
Ön tarafta halkın yer açtığı
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Kendimin eski görüntüsüne
Ağlamaya yarayan gözleri vardı
Ağzı hazırdı küfretmeye
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bu zavallı görüntüye
Sadece kendi acısının
Derdine düşmüş dilenciye
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Duman eskisi gibi bugün de
Orman sınırındaki kendime
Şafaktaki eski halime
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Ben doğmadan bir benzerine
Bu her zaman ürkek olan çocuğa
Gençliğimin hayaletine
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Yirmi yıl boyunca yalanlar dünyasına
Bir dualık zaman kadar
Sadece düş olan bu delikanlıya
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bu genç erkeğe ve boş kollarına
O baş döndürücü şarkıları söylerken
Rüzgârın ısırdığı dudaklarına
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Göğün ve yüreğin soytarısına
Tertemiz alnına aşırılıklarına
Römorkörlerin kara çığlığında
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Canını ateşe veren oyuncuya
Yolunu kaybetmiş bir güvercin gibi
Notre-Dame'ın kuleleri arasında
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Başlayan ben'in hayaletine
Suyun akıntısında altın rengidir kent
Ters yönde ise şarkı bitmekte
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bana benzeyen bu küçük zavallıya
Sen nehri üstünde gösterdi bana
Güneşli yerleri çok uzaklarda
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Uzaktaki öbür yüzüme ikiyüzlü'me
Ve rengi uçmuş gün ışığında
Arkadaşım dedi bana sessizce
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Bilgisiz ve saf olan benzerime
Ve uzun süre kalakaldım
Geri geri giden kendi gölgemde
Pont-Neuf üzerinde rastladım
Otururken taşların aşındığı yerde
Mırıldandığım nakarata
Ve ışığım olan düşe
Kör adam rastladığım kör adam
Dul kalmış bakışlarınla geçerken
Ey benim çaresizlik dolu yıllarım
Pont-Neuf üzerinden
Louis Aragon
Mutlu Aşk Yoktur