(fâilâtûn fâilâtûn fâilûn)
Pâdişâhın kudreti gör n’eyledi
Od u sû toprâğ u yele söyledi
Bismillah deyip getirdi toprağı
Ol arâda hâzır oldu ol dağı
Toprağ ile sûyu bûnyâd eyledi
Âna Âdem demeği âd eyledi
Yel gelip ardınca dağıttı anı
Andan oldu cism-i Âdem bil bunu
Od dahı geldî vü kızdırdı anı
Çünki kızdı cisme ulaştı canı
Sûrete girmeğe can fermân olur
Pâdişah emrî anâ fermân olur
Sûreti can girdi pûr nûr eyledi
Sûret dâhı cânı mesrûr eyledi
Hamd û şekr etti dedi ey Zû’l-celâl
Bin benim bîğî yaratsan ne muhâl
Toprağ ile bile geldi dört sıfat
Sabr u iyi hû tevekkül mekrütmet
Suyıla geldî bile dört dürlü hâl
Ol sefâdur hem sehâ lûtf u visâl
Yel ile geldi bile bil dört heves
Oldurur kizb û riyâ tizlik nefes
Od ile geldi bile dört dürlü ded
Şehvet û kibr û tama’ birle hased
Cân ile geldi bile uş dört hısâl
İzzet û vahdet hayâ adâb-ı hâl
Akıl, pâdişâhın kadimliği pertevindendir; akıl dahı üç dürlüdür: Biri Akl-ı maâş’dır; dünya tertiplerin bildirir; biri de Akl-ı Maâd’dır, âhıret ahvâlin bildirir; biri de Akl-ı Kûllî’dir; Allâhu tâlâ ma’rifetin bildirir. Îman, pâdşâhın hidâyeti nûrundandır; îman da üç dürlüdür: Biri ilm’ûl-Yakıyn’dir ve biri Ayn’ül-Yakıyn’dir ve biri Hakk’ul-Yakıyn’dir. Ammâ ol îma’n ki ilm’ül-Yakıyn’dir, akılda yerlidir ve ol iman ki Ayn’ül-Yakıyn’dir, gönülde yerlidir ve ol îman ki Hakk’ul-Yakıyn’dir, canda yerlidir. Can ile olan îman canla bile gider. Uçmak pâdşâhın fazlı pertevindendir; tamu pâdşâhın adlı pertevindendir. Toprak, pâdşâhın nûru pertevindendir; Su, pâdşâhın hayatı pertevindendir. Yel pâdşâhın heybeli pertevindendir. Od, pâdşâhın hışmı pertevindendir. Toprak ile su uçmakta yerlidir, od ile yol tamuda yerlidir. Od ile ve yel ile gelen dokuz kişidir ki bunlar, binbaşlarıdır; biner erleri vardır, kime gelseler kendi makamına iletmek yarağında olurlar. Toprakla, suyla gelen on üç kişidir; bunlar dahı binbaşlarıdır; biner erleri vardır, kime gelseler uçmağa dartarlar. Can ile gelen dahi dört kişidir, bunlar canla geldi, canla gider. Bunların dahı biner erleri vardır. Bunlarınla olanlar dîdâra müstağrak olasılardır. Toprakla, suyla gelen, uçmakta olasılardır, odla, yelle gelen, tamuda kalasılardır, canla bile gelen Hazretde müstağraktır. İmdi bilgil ki hangi yoldansın; hangisinin sözün tutarsan, onun bölüğündensin; Vallâhu a’lem.
Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdulbaki Gölpınarlı
Pâdişâhın kudreti gör n’eyledi
Od u sû toprâğ u yele söyledi
Bismillah deyip getirdi toprağı
Ol arâda hâzır oldu ol dağı
Toprağ ile sûyu bûnyâd eyledi
Âna Âdem demeği âd eyledi
Yel gelip ardınca dağıttı anı
Andan oldu cism-i Âdem bil bunu
Od dahı geldî vü kızdırdı anı
Çünki kızdı cisme ulaştı canı
Sûrete girmeğe can fermân olur
Pâdişah emrî anâ fermân olur
Sûreti can girdi pûr nûr eyledi
Sûret dâhı cânı mesrûr eyledi
Hamd û şekr etti dedi ey Zû’l-celâl
Bin benim bîğî yaratsan ne muhâl
Toprağ ile bile geldi dört sıfat
Sabr u iyi hû tevekkül mekrütmet
Suyıla geldî bile dört dürlü hâl
Ol sefâdur hem sehâ lûtf u visâl
Yel ile geldi bile bil dört heves
Oldurur kizb û riyâ tizlik nefes
Od ile geldi bile dört dürlü ded
Şehvet û kibr û tama’ birle hased
Cân ile geldi bile uş dört hısâl
İzzet û vahdet hayâ adâb-ı hâl
Akıl, pâdişâhın kadimliği pertevindendir; akıl dahı üç dürlüdür: Biri Akl-ı maâş’dır; dünya tertiplerin bildirir; biri de Akl-ı Maâd’dır, âhıret ahvâlin bildirir; biri de Akl-ı Kûllî’dir; Allâhu tâlâ ma’rifetin bildirir. Îman, pâdşâhın hidâyeti nûrundandır; îman da üç dürlüdür: Biri ilm’ûl-Yakıyn’dir ve biri Ayn’ül-Yakıyn’dir ve biri Hakk’ul-Yakıyn’dir. Ammâ ol îma’n ki ilm’ül-Yakıyn’dir, akılda yerlidir ve ol iman ki Ayn’ül-Yakıyn’dir, gönülde yerlidir ve ol îman ki Hakk’ul-Yakıyn’dir, canda yerlidir. Can ile olan îman canla bile gider. Uçmak pâdşâhın fazlı pertevindendir; tamu pâdşâhın adlı pertevindendir. Toprak, pâdşâhın nûru pertevindendir; Su, pâdşâhın hayatı pertevindendir. Yel pâdşâhın heybeli pertevindendir. Od, pâdşâhın hışmı pertevindendir. Toprak ile su uçmakta yerlidir, od ile yol tamuda yerlidir. Od ile ve yel ile gelen dokuz kişidir ki bunlar, binbaşlarıdır; biner erleri vardır, kime gelseler kendi makamına iletmek yarağında olurlar. Toprakla, suyla gelen on üç kişidir; bunlar dahı binbaşlarıdır; biner erleri vardır, kime gelseler uçmağa dartarlar. Can ile gelen dahi dört kişidir, bunlar canla geldi, canla gider. Bunların dahı biner erleri vardır. Bunlarınla olanlar dîdâra müstağrak olasılardır. Toprakla, suyla gelen, uçmakta olasılardır, odla, yelle gelen, tamuda kalasılardır, canla bile gelen Hazretde müstağraktır. İmdi bilgil ki hangi yoldansın; hangisinin sözün tutarsan, onun bölüğündensin; Vallâhu a’lem.
Yunus Emre
Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri
Abdulbaki Gölpınarlı
