Robenson

Robenson, akıllı Robenson'um, 

Ne imreniyorum sana bilsen!
Göstersen adana giden yolu; 

Başımı dinlemek istiyorum, 

Ben gemi olurum, sen kaptan ol; 

Yelken açarız bir sabah vakti.
Güneşte gölgemiz olur deniz, 

Yolculuk ! derken adamızdayız.

İsterdim tercümanım olasın, 

Tanıtasın beni balıklara,
Vahşi kuşlara ve çiçeklere 

Bizdendir diyesin benim için.

Ağaca çıkmasını bilirim,
Tanırım meyvenin olmuşunu; 

Taş kırmak da gelir elimizden, 

Ateş yakmak da, aş pişirmek de.

Robenson, halden bilir Robenson,
Adan hâlâ batmadıysa eğer, 

Alıp götürsen beni oraya,
Deniz yolu kapanmadan evvel!

Cahit Sıtkı Tarancı

Otuz Beş Yaş

Robenson

Haminnemdir en sevgilisi

Çocukluk arkadaşlarımın

Zavallı Robenson'u ıssız adadan

Kurtarmak için çareler düşündüğümüz

Ve birlikte ağladığımız günden beri

Biçare Güliver'in

Devler memleketinde

Çektiklerine.


Orhan Veli
(Kasım 1937/Varlık, 15.12.1937)