Rubailer

I.

Çocuklar bana kalırsa yoklar
Yok çocuk falan yok öyle şey
Hayal edilmiş ekler olacaklar
Ailelerin melankolileri için

II.

Doktor istemem Annem gelsin
Yataklar denize atılsın
Çocuklar çember çevirsin
Ölürken böyle istiyorum

Sezai Karakoç

Sesler

Rubai

İhsan Şükrü 'ye


Bilmem kime yahut neye uyduk gittik
Gabi meye gabi neye uyduk gittik
Erbabı-ı zeka riyayı mezhep bildi
Bizler dil-i divane'ye uyduk gittik


*

İkbale geçen hayli taraftan öğülür
İdbare düşen de her taraftan söğülür
Ahir öğülen öğen söğen birlikte
Hep aynı değirmende karışmış döğülür


Yahya Kemal Beyatlı
Rubailer

Genç Osman

Kaç asır geçti o hicran üzerinden, bilmem;
Kimlerin kahpe felek doğradı ekmek kanına?
Bildiğim varsa, cihan halkı, o günden bugüne
Yanarız memleketin tığ gibi Genç Osman'ına!

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Karınca Kadarınca

Kimi, derya gibi dört ufka uzatmış kolunu;
Kimi, âvâre nehirler gibi akmış yabana...
Varsın, onlar sele versinler elin bahçesini;
Köyümün çeşmesi olmak yeter artar da bana!

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Yassıada

Bilmiyor gülmeyi sâkinlerinin binde biri;
Bir vatan derdi birikmiş bir avuçluk karada.
Kuşu hicran getirir, dalgası hüsran götürür;
Mavi bir gözde elem katrasıdır Yassıada.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Ruhun Ölümü

Ya gezen bir ölü, yahud gömülen bir diriyim;
Mumyadır, canlı da, cansız da, bu kabristanda.
Gömdüler ruhumu yüz bir sene mahkûmu gibi:
Cismim ayrılışa da ruhum kalacak zindanda.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Rubai

Sanma ciddiyet ile sarf ederim sanatımı
Ney elimde suyu durmuş kuru musluk gibidir
Bezm i meyde sufehanın saza meftun oluşu
Nazarımda su içen eşşeğe ıslık gibidir

Neyzen Tevfik

Rubai

Ömrün o büyük sırrını gör bir bak da
Bir tek kökü kalmış ağacın toprakta
Dünya ne kadar tatlı ki binlerce kişi
Kolsuz ve bacaksız yaşayıp durmakta.

Orhan Veli

(Aile. 1951, Sayı 17)

Rubai

Uğurdur insan ruhları ki buhur,
Uçarlar uçmazdan dışarı buhar...
Nisanları düşen yağmur, mesela,
Dönüşler mi yoksa dünyaya bahar?..


Can Yücel
Gökyokuş