Sömürgede Doğmuş Avrupalı Bir Kadına

Güneşin okşadığı mis kokulu ülkede,
Göze ağırlık veren kıpkızıl ağaçların,
İri palmiyelerin gölgesinde bir yerde,
Tanıdım cana yakın, albenili bir kadın.

Teni solgun ve sıcak; esmer renkli büyücü
Boynunda özentili bir soyluluk hali var,
İnce, uzun, yürüdü mü bir avcı yürüyüşü.
Gülüşü sessiz sakin, güven veren bakışlar.

Gitseydiniz, Hamfendi, şanın öz vatanına,
Seine nehri veya yeşil Loire kıyılarına,
Ey eski konakların güzelim ustası, sen

Yeşertirdin, o uzlet denen gölgeli yerde,
Belki binlerce sone o şair yüreklerde,
Gözlerin daha uysal kılardı zencilerden.


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri