Şiir, Sadece: Sonnet 28
Sonnet 28 etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Sonnet 28 etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

26 Ocak 2007 Cuma

Sonnet XXVIII



How can I then return in happy plight,
That am debarr'd the benefit of rest?
When day's oppression is not eas'd by night,
But day by night, and night by day, oppress'd?
And each, though enemies to either's reign,
Do in consent shake hands to torture me,
The one by toil, the other to complain
How far I toil, still farther off from thee.
I tell the day, to please him, thou art bright,
And dost him grace when clouds do blot the heaven:
So flatter I the swart-complexion'd night,
When sparkling stars twire not thou gild'st the even.
     But day doth daily draw my sorrows longer,
     And night doth nightly make grief's strength seem stronger.


William Shakespeare


Nasıl dönüp geleyim bedenim dinç gönlüm şen?
Dinlenmek nimeti hiç nasib olmaz ki bana?
Günün cefası huzur sağlayamaz geceden:
Gün gecenin gece günün kıyar canına.
Kanlı bıçaklı iki düşman değiller sanki.
Elele verip bana başlarlar işkenceye:
Biri hep işe koşar hep sızlanır öteki
Çalışmak beni senden uzaklaştırdı diye.
Günü hoş tutmak için “Sevgilim parlak” derim
“Aydınlatır gökleri bulutlar kararmışken.”
Yağız yüzlü geceyi över diller dökerim:
“Yıldızlar kör olunca sevgilimdir nur döken.”
     Ama gün işte her gün çilemi uzatıyor;
     Gece işte her gece derdime dert katıyor.