Yusuf ile Züleyha

şimdi nereden çıktı
zaloğlu rüstem
kan kalesi
züleyha kimin kardeşidir
yusuf düşmüş müdür hiç attan
anlatır dururdu o,
kahvelerden büyük nehirler
gibi akardı amcamın sesi

şımarık gömleğimin içinden
çıkarır yıkardım kendimi
gülmeyen babalara vermek için
bir oğulun sevgisini
geceyi unuturdum
kendimi uyuturdum
mavi örtüler sererek üstüme

güneş
ağrıların ortasında
ağlayınca her akşam
sular basardı evimizi
bizim salımız olmazdı kavaktan
korkardım

ki bir oğulun korkusudur
annesine kuma getirilmiş şahmaran.


Tuğrul Keskin
İpekler Çoğaltmaya

Binüçyüzseksensekiz Sokak

I.

sisli fotoğraf

banka;
birgün bir oğul sorabilir atasına
ya tasarruf hiç, marksizm herşeyse baba

retina;
kaynağıdır bütün ışıkların
tülin'le süleyman'ı saklar biraz da

cafe;
ancak bu kadar anlatabilir iki sandalye
uzakta bir hiç gibi duran paris'i

çınar;
en çok yapraklarını severdim çocukluğumda
adını şair çınardan almadığı besbelli

park;
çocukları unutur nasılsa
iri arabaları saklar kucağında

kadın;
zarif, bir eli çantasında
birinin karısı olmadığı ne malum

güzellik salonu;
antikalar verip mandal alırlardı bir zaman
şimdi hüzün çizgileri yerine estetik...

berber;
bir makas üç tarak iki bira şişesi
beyan edebilir, mal beyanı sorulursa

sokak;
öksürüğü hiç dinmeyen caddelerden
tıkalı bir damardır ardakalan.


Tuğrul Keskin
İpekler Çoğaltmaya