Genellemeler?

Genellemeler?.. Pöh! Kırpalım kanatlarını.
"Genelde insanlar" olmaz, gölgeler kalabalığı değil,
"Genelde yerküre" olmaz çünkü bir santim toprağa olan
kenetlenmeler ve ilişkiler toplamıdır. Her şeyin özü budur.
"Genelde şiir" olmaz ama sen, o, ben ...
Aradaki farktır önemli olan, bunu bir an önce anlamak gerek.
Batsın genellemeler!
"Genelde uzay" olmaz, uzay adamları onlar, birer kişi,
"Genelde dünya" değil ama Seslerdir ve özelliklerdir.
Kesin olan şey gözden uzak durur,
Etna gibi kabarır, ama gizler gerçek yüzünü.
Yaşam somuttur.
Ölüm de öyle. Anlaşıldı mı?
Özelliksiz olan soyut olandır, inan.
Selam sana somutluk,
Bütün kavramların
Katı çekirdeği:
Kardan indik şiire
Kutsal şeyler yerine geçen
Sözcüklerden yapılmış,
Ülküler yerine geçen
Ve güçlü inançlar yerine geçen.

Vitali Korotiç

Türkçesi: Yusuf Eradam

Uçuşan Kuğular

Kuğular bir şarkı tuttururlar mı ölürken,
Belli değil - ama
Yine de bilirim, şarkı söyler onlar ...
Dinleyin bazen, göklerden inip gelen
Müziği, üstünüzde uçuşurken kuğular.
Çığlık çığlık üstüne -haykıran öten tüyler-

Havayı okşar kanatlar, mavi-beyaz çizgili,
Ve avcı, tepedeki çalıya doğrultmuş silahı, tetikte bekler,
Ateş edemez, hayretten faltaşı gibi açılır gözleri.
Çığlık çığlık üstüne ...
Ansızın başka bir ses gelir:
Yaylılar gibi tarar sazları nehrin üstündeki,
Meltem kemanlarının sesi
Aynı duyguyu getirir,
Çaykovski sarıyor bütün ruhumuzu sanki.
Sonra dört kuğu yavrusu yükselir
Mavilerde, ağırlıksız melekler gibi
Senin gençliğine benzer, güzeldir
Sabahleyin, parıldar hareli çiğ gibi.
Gençlik-tedirgin ve yumuşak ilk buse,
Bunu hiçbir kalp unutamaz kolayca öyle,
Arzular doludur parıldayan görkemle-
Zamanın yeşil küfeyle perdahlanmıştır, yanar yine de.
Çığlık çığlık üstüne ...
Bir tatlı güzellik söyleyen, sızılı ve kederli,
İlkyazın görkeminde doğan şarkı:
Ve uçuşan bayraklara bak, kaldır gözlerini,
Kanat üstünde dilin saflığı,
Boşluğun güçlü olmak için koyduğu engeller-

Yankılanır uçuşunun çok gerisinde,
Sanki insanın
Yüreği bir kuğu şarkısı olmuş söyler,
Bir zamansız saatte süzülerek kanatlanır gider.

Platon Voronko

Türkçesi: Yusuf Eradam

Su Damlası

Kararmış oda kitap dolu raflardan,
Kimsenin duyamayacağı şarkılardan,
Yıldan yıla daha sıradan,
Görünmeyen yüzler bakar aradan.
Anlaşılabilir, kusursuzluğa duyulan istek,
Sevgiyle bile kucaklanamayacak bir şeyi elde tutmayı özlemek.

Pencerenin dışında, tasadan uzak,
Bir telden kayıp aceleyle düşerken üstüne toprağın
Bütün yaşamı uçup giden bir damla, küçücük, yuvarlak,
Ve bu an geçip giderken, içine alır yuvarlağının
Tümünü evrenin, göğün, dünyanın.

Vasil Mısik

1965
Türkçesi: Yusuf Eradam

Günün Getirdikleri

Bilime, tekniğe ve de edebiyata,
Patlar günün gerektirdikleri -siler süpürür bir fırtına,
Allayıp pullamaya kalkma -onlar parlaktır zaten-

Fakat onlarda yoğunlaştır ışığını en içten gelen.
Günün yalın bitişi değil bu hissettiğin, fırtınadır,
Ayak sesleri çınlayan yalnızca çağımızdır.
Yeni yüksekliklere eriş en yüksek tepeden,
Yaşamın boyunca emeğin sevgiler üretsin en iyisinden.

Pavlo Tıyçina

1964
Türkçesi: Yusuf Eradam