Şiir, Sadece

XXXI. Ben neyi yalnızlık sanmıştım bir keresinde? Sulardan bana akanı bilmiyordum o vakitler, elmalardan, vitrinlerden, kapılardan ve b...

XV. Yalnızlık kaybettikçe kazanır her zaman. Bazen de büyüler verir bize en olmaz düşlerden, düşler verir kıpırtılardan, düşler seslerd...

VII. Yalnızlık alıp karşına kendini, öteki kendinlerle konuşmaktır. Bakışmaktır, öteki kendinlerle; dövüşmektir. Kimi zaman da, öldürm...

IV. Yalnızlık, kendimizi alıp kaçtığımız dilsiz bir attır; yelesi bakışlarımızda savrulur hep, nal sesleri duruşumuzda. Bu yüzden uzakl...

İnsana en yakın yalnızlıktır insan. I. Neresinden bakılırsa bakılsın, her cümlede bir çift göz vardır ve her noktada bir insan. O in...