Sonsuz Şiir

Çağdaş bir müzede 
Eski bir sinagogda 
Sinagogun içinde 
Ben 
Kendi içimde 
Yüreğim 
Yüreğimin içinde 
Bir müze 
Bir müzenin içinde 
Bir sinagog 
İçinde o 
Ben 
Kendi içimde 
Yüreğim 
Yüreğimin içinde 
Bir müze 


Yehuda AMICHAI

Bu Yüzyılın Ortalarında

Bu yüzyılın ortalarında birbirimize döndük 
Yüzlerimizin yarısı ve dolu gözlerle 
Eski Mısır'dan bir sahne gibi 
Bir an, öylece. 

Saçlarını okşadım 
Geldiğin yöne doğru, 
Çağırdık birbirimizi, 
Bilinmez kentlerin adını söyler gibi 
Yol boyunca 
Kimsenin uğramadığı kentler. 

Şarap gibi 
İnsanları içiyor dünya, ve sevilerini, 
Unutmak için. 
Unutamıyor 
Ve Filistin tepelerinin etekleri gibi 
Huzur bulamayacağız hiçbir zaman. 

Bu yüzyılın ortalarında birbirimize döndük, 
Beni bekleyen vücudunu gördüm gölgelerin arasında 
Daha o zaman sıkılıyordu sırtımda 
Uzun bir yolculuğun deri kayışları. 
Ölümlü kalçalarına övgüler düzdüm, 
Geçici yüzümü övdün sense, 
Saçlarını okşadım gideceğin yöne doğru, 
Sonunun peygamberi derine dokundum 
Uykusuz ellerine dokundum 
Belki bir gün şarkılar söyleyecek dudaklarına dokundum. 

Çölün tozları kapladı 
Üzerinde yemeye zamanımız olmayan masayı, 
Fakat parmağımla 
Adının harflerini yazabildim tozlara 


Yehuda AMICHAI

Auschwitz'ten Sonra

Auschwitz’ten sonra teoloji öldü:  
Vatikan’ın bacalarından, beyaz dumanlar yükselir-- 
kardinaller tarafından seçilmiş bir Papa’nın işareti.
Auschwitz’teki krematoryumdan, kara dumanlar yükselir-- 
Tanrılar Meclisinin seçmediği 
Seçilmiş Ulusun işareti.

Auschwitz’ten sonra teoloji öldü:
İmha edilecek sâkinlerin bileklerinde
Tanrı’nın telefon numarası
Ama numara cevap vermiyor bir türlü
Ve şimdi bağlantı kuramıyor hiçbiri.

Auschwitz’ten sonra yeni bir tanrıbilim var:
Shoah’ta ölen Yahudiler
Onların Tanrısı gibi oluyor şimdi,
O Tanrı hiçbir şeye benzemez ve yoktur gövdesi.
Ölenler de hiçbir şeye benzemez ve yoktur onların da gövdesi.


Shoah: İbranice’de, İsrail dışındaki Musevilere uygulanan

vahşeti ifade eder. 

Yehuda AMICHAI