Yokluk

Daha senden ayrılmamıştım bile,
girdin içime, kristal gibi,
ya da titreyerek,
ya da huzursuz, tarafımdan yaralanmış,
ya da aşkla dolu, gözlerini
kapatır gibi sana sürekli verdiğim
hayatın armağanına.

Sevgilim,
birbirimizle karşılaştık,
susuzduk, ve içtik
bütün suyu ve kanı,
birbirimizle karşılaştık,
açtık,
ve ısırdık birbirimizi
ateşin ısırdığı gibi,
yaralar içinde kaldık.

Fakat bekle beni,
sakla şirinliğini bana.
Bunun karşılığında
bir gül vereceğim sana.

Pablo Neruda
“Kaptanın Dizeleri”nden

Yokluk

Kutudaki kibrit bir,
Yak kırk paralık gelir.
Sigarayı arama;
Ne var, ne kimse verir.

Ayın on üçü Pazar
Herkesi biri arar
Kurban bayramı olsa
Ne gelen ne gören var.

Yokluk kavradı bizi
Bağladı elimizi
Soldurdu bin bir elem
Gülden cemalimizi

Derman ne hoş arkadaş
Düşünceden bıktı baş
Göl olur gemilere
Gözlerimden akan yaş.

Yeter bunca ızdırap
Gönül hicrandan harap
Kâfi ağladıklarım
Sen güldür beni Yârab.

M…Ö…

Akıl Hastalarının Yazdıkları Şiirler, İnilti