Rubailer

I.

Çocuklar bana kalırsa yoklar
Yok çocuk falan yok öyle şey
Hayal edilmiş ekler olacaklar
Ailelerin melankolileri için

II.

Doktor istemem Annem gelsin
Yataklar denize atılsın
Çocuklar çember çevirsin
Ölürken böyle istiyorum

Sezai Karakoç

Sesler

Tercih

Dünyada ne ikbal ne servet dileriz

Hatta ne de ukbada saadet dileriz

Aşkın gül açan bülbül öten vaktinde

Yaranla tarab yar ile vuslat dileriz.

Yahya Kemal Beyatlı

Rubailer

Ses

Yarap ne müsavatı ne hürriyeti ver

Hatta ne o yoldan gelecek şöhreti ver

Hep neşve veren aşkı terennüm dilerim

Yarap bana bir ses yaratan kudreti ver

Yahya Kemal Beyatlı

Rubailer

Rubai

İhsan Şükrü 'ye


Bilmem kime yahut neye uyduk gittik
Gabi meye gabi neye uyduk gittik
Erbabı-ı zeka riyayı mezhep bildi
Bizler dil-i divane'ye uyduk gittik


*

İkbale geçen hayli taraftan öğülür
İdbare düşen de her taraftan söğülür
Ahir öğülen öğen söğen birlikte
Hep aynı değirmende karışmış döğülür


Yahya Kemal Beyatlı
Rubailer

Hüsran

Buldu Mevlâ'sını Leylâ'da zaman imreleri;
Postu devretti ham ervaha göçen âşıklar.
Bizi gerçekten usandırdı yalan dünyâda,
Yarı Allahsız olanlar, yarı Allahlıklar.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Van Gogh

Kâinatından eser kalmadı bir zelzelede;
Ey yanardağ, ki kesilmezdi başından alevin.
O kadar senden uzaklaştı ki herkes, her şey,
Milletin yalnız eşindir, vatanın yalnız evin.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Ey Dante

Üç yüz altmış beşe bölmüşler azâb ejderini;
Senenin her günü, bir pençesi olmuş kaderin..
Bir cehennem ki, yakar ruhu da, yanmaz alevi:
Böyle bir hâile görmüş mü senin şaheserin?...

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Sonsuz Rü'ya

Ezelî varlığa candan vurulan âşıklar,
Ses alır tâ ötesinden ebedî dünyânın.
Yerin altında devam etmesidir bence ölüm,
Yerin üstünde görüp geçtiğimiz rü'yânın.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Niyaz

Bana ilhamını bahşet ki, İlâhî, bir gün
Seni bulsun sana takdime değer incilerim.
Ben, ne sultanlara şâir, ne de şâirlere şah;
Tanrılar Tann'sının şâiri olmak dilerim.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Serdengeçtiler

Erişir fethe fedaîsi olan dâvalar;
Bir zafer destanı sağlar iki serdengeçti.
Nice Fâtih'le Yavuz, taht-ı revanlarla değil,
Kahramanlarla gelip tâk-ı zaferden geçti.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Son Kitab

Kıble sarsıldı, gönül Kâ'besi vîrân oldu;
Döndü efsâneye Binbir Gece ma'mûreleri.
Melekü'l - mevte nasıl ruhumu teslim ederim?
Daha noksan duruyor mushafımın sûreleri.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Arz-ı Mukaddes

Bir ömür gömdük o üç bu'du serâb ellere biz;
İşledik çöllere bülbül ve gül efsâneleri.
Tilkiler, diktiğimiz bağlara sahip çıktı;
Kargalar topladı hep döktüğümüz taneleri.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Madde Ve Kuvvet

Gövdeler, varsa, gönüllerden alır cevherini;
Yürek olmazsa bilekler çekemez hançerini.
Kahramansız yaşamak kahrına mahkûmdurlar
Kaybeden zümreler Allah'ını, peygamberini.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Neş'e

Neş'e, gölgen gibi, ardında yürür elpençe;
Ve sürür pembe topuklarla beyaz terliğini.
Seni görmezse gözüm görmez olur neş'eyi de
Bana göstermesin Allah senin eksikliğini.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Levendler

Bağlıdır can gibi canan gibi rü'yâlarına;
Tanırız Barbaros evlâdı deniz kurtlarını.
Kara toprakta, hazır, diz boyu nîmet varken,
Mavi deryaya çıkarlar bırakıp yurtlarını.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Yusuf'lar

Gece zindanda Yusuf'lar, sıralanmış, yatıyor;
Yüzlerinden okurum sapsarı rüyalarını:
Kimi sehpâda görür kendini, çarmıhta kimi;
Ve ararlar yine zindandaki dünyâlarını!

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Sayılı

Ellerin derdini derd etmedesin kendine sen;
Güç düşer böyle geçen kırk yıla bir neş'e yılı...
Ömrünün zehrini zindanda da zevketmeye bak:
Günler, aylar, seneler nerde?... Nefesler sayılı

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Hayale Hasret

Girdi, yollar gibi, yıllar da nihayet araya;
Sed çeker dağ tepe, feryada değil, yâda bile
Hasretim uykuya, ruhum, sana hasret kalalı
Gözlerim görmüyor artık seni rü'yâda bile.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Hayale Hasret

Girdi, yollar gibi, yıllar da nihayet araya;
Sed çeker dağ tepe, feryada değil, yâda bile
Hasretim uykuya, ruhum, sana hasret kalalı
Gözlerim görmüyor artık seni rü'yâda bile.

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları

Bizim Kitab

Kaç bahar, bülbüle hasret, güle hasret yaşadık;
Görmedik kaç yaz ufuklarda yarım bir mehtâb.
Bu elem defteri dünyâda kapansın, dilerim...
Dilerim, bir daha mahşerde açılsın bu kitâb!

Faruk Nafiz Çamlıbel

Han Duvarları