Söyleşi

Siz güzel bir sonbahar göğü, aydınlık, pembe!
Hüznümse yükselen bir deniz gibidir tıpkı,
Çekilirken, kederli dudaklarım üstünde
Bırakır çamurunun yakıcı anısını.

- Boşuna gezer elin baygın düşen göğsümde;
Aradığı budur, dost, yağma edilmiş bir yer
Kadının zalim dişi ve pençesiyle hem de.
Kalbimi arama hiç; hayvanlar bitirdiler.

Benim kalbim bir saray hayhuyla olmuş heder;
Kavgalar, sarhoşluklar, cinayetler ordadır!
- O çıplak boynunuzda güzel bir koku yüzer!..

Ey ruhun baş belası güzellik, arzun budur!
Ateşten gözlerinle, şehrâyin kadar parlak,
Hayvanlardan artakalan bu parçaları yak!


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri

Söyleşi

Siz aydınlık, kızıl bir güz göğüsünüz,
Benimse içimde hüzün dalga dalgadır.
Ve üzgün dudaklarımın üstünden deniz
Çekilirken buruk anılar bırakır.

-Cansız göğsümde elin boşa dolanıyor;
Yaralı... ve sızlıyor dokunduğun o yer,
Kadınlar pençeleyip dişledi, kanıyor,
Arama, hayvanlar yüreğimi yedi.

Davul gibi gümleyen bir saray bu yürek,
Ayyaşların, canilerin hora teptiği!
-Tadıyor çıplak boynunu koku, yüzerek!..

Ey güzellik, ruhların çakıllı düveni!
Diyorsun, bu kanlı yürek yok olup bitsin,
Kalanı alev gözlerin yakıp kül etsin!



Charles BAUDELAIRE

Çeviri: Erdoğan ALKAN