Wehmut
Soluyorsunuz, hoş güller,
Sevdam sizi taşımadı;
Açılın, ah! şu Umutsuza,
Ruhumu gam sardı.
Yasla anıyorum o günleri,
Ben, Melek, sana aşık,
Gizemli ilk Goncan teselli,
Eren bahçemde alışık.
Tüm Çiçekleri, tüm Meyveleri
Ayağına taşıdığımda,
Manzaranın karşısında beteri
Kalbimde ümit bağladığımda.
Soluyorsunuz, hoş güller,
Sevdam sizi taşımadı;
Açılın, ah! şu Umutsuza,
Ruhumu gam sardı.
Soluyorsunuz, hoş güller,
Sevdam sizi taşımadı;
Açılın, ah! şu Umutsuza,
Ruhumu gam sardı.
Yasla anıyorum o günleri,
Ben, Melek, sana aşık,
Gizemli ilk Goncan teselli,
Eren bahçemde alışık.
Tüm Çiçekleri, tüm Meyveleri
Ayağına taşıdığımda,
Manzaranın karşısında beteri
Kalbimde ümit bağladığımda.
Soluyorsunuz, hoş güller,
Sevdam sizi taşımadı;
Açılın, ah! şu Umutsuza,
Ruhumu gam sardı.
Johann Wolfgang von Goethe