Manuel Rodriguez

Cueca

Senyora, diyorlar ki orda
Ana, tekrar tekrar diyorlar ki
Su ve rüzgar diyorlar ki
El Guerrillero'yu görmüşler 

-Hayat-

Bir piskopos olabilir,
belki ve belki de değil,
Sadece karın üstündeki rüzgâr da
olabilir:
kar'ın üzerinde, belki,
ah, ana, bakma o tarafa,
tırısa kalkmış
Manuel Rodriguez'in atları.
Gölü geçerek geliyor
El Guerrillero.

Cueca

-Tutku-
Melipilla'dan yola çıkıp
Talagante'den hızla akıp
San Fernando'yu geçerek
Pomaire'de ortaya çıkmış.
Rancagua'da sürerek atı,
San Rosendo'dan,
Cauquenes'den, Chena'dan,
Nacimiento'dan:
evet, Nacimiento'dan,
ta Chinyigue'den,
her bir yönden geliyor
Manuel Rodriguez.
Bu karanfili ver O'na.
Haydi gidelim O'nunla.

Cueca
Sussun gitarlar, çalmasın
Şimdi yas zamanı memlekette
Toprağımız ışıksız kaldı
Öldürüldü çünkü El Guerrillero
-Ve ölüm-

Til-Til'e getirdi
Kâtiller O'nu,
kanıyordu sırtı
yol boyunca,
evet, yol boyunca.

Kim inanabilirdi böyle bir şeye,
bütün hayatımızdı O bizim,
bütün sevincimiz.

Kan ağlıyor toprak şimdi
Haydi sessiz olalım şimdi.

Pablo Neruda

"Los libertadores"den, "Canto General"