Şiir, Sadece

4 Aralık 2015 Cuma

Kin Fıçısı

Kin, fıçısıdır elbet Danaos kızlarının;
Kolları güçlü, kızıl, öçlerin en çılgını
Boş karanlıklarına boşaltır mevtaların
Kan ve gözyaşı ile dolu kovalarını.

Bu uçuruma gizli delikler açar Şeytan,
Bin yıllık alın teri ve çaba ordan kaçar,
Kurbanlarını tekrar diriltirse ne zaman,
Vücutlarını sıkar, suyunu tekrar içer.

Kin, bir meyhanede ayyaşın ta kendisi,
Susuzluğun içkiden doğduğunu duyumsar,
Bir de çoğaldığım, Lerna ejderi gibi.

- Ne ki galiplerini tanır mutlu ayyaşlar,
Ve kin adanmıştır bu acınacak yazgıya
O masanın altında asla uyumamaya.


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri