Ben ezilmiş insanların
Acı çeken, sancı çeken çocuğu
Irgatların ırgatı.
Benim de bir gölgem var
Bu erguvan akşamda
Gönlü gözü ateş ateş
Yürür, ağlar, düşünür.
Bir şehir ölüsünde
Gözlerim yıldız yıldız
Ben'im zindan sokaklarda
Aydınlığı kapı kapı dağıtan.
Aynı toprak üzerinde yaşayan
Muhabbeti gel benden al
Bedava.
Cahit Irgat
1947
