Şiir, Sadece

14 Kasım 2012 Çarşamba

Gecenin Ziyareti

Taraça ya da balkon, ayak bastım
Her şeyin bilindiği tam yere,

Uzun zaman bekledim, bedenimden utanarak
Günlük güneşlikti ve yaklaşıyorduk.

Evet, geceydi gelen kadın kılığında
Titreyen, güneşte keklik gibi,

Örtüsüne pek az sığan, içinde
Yüreğinde bile başıboş dolaşan.

İşaretler yaptığımda bakıyordu
Başka yerleri görüyordu ancak.

Kımıldamıyordum artık onu inandırmak için
Ne ki sessizlik ulaşmıyordu kendisine.

Mırıltıları gibi karanlık hareketleri
Bir başka yere istiyorlardı beni.

Sonsuza değin düşkırıklığına uğramış insan
Adımıyla gidince güneş, uzaklaştı gece.

Sokağın ucuna ekledi ateşli
Başdönmesini, aralıklı biçimini.

Her gece olduğu gibi yıldız yıldız ışıldadı
Kimsenin görmediği gözleriyle

Ve o günden bu yana boyun eğiyorum gölgelerime.


Jules Supervielle