Şair Büyürken

Çiçektir o,
Evimizin bahçesinde.
Miniciktir,
Yine de gölge verir bize ağaçları,

İlkbahar ışıl ışıl.

Gökyüzü mavi mi mavi.

Temiz ve sıcak aydınlığını yayar güneş.
Nguyet de küçük erkek kardeşiyle bahçede oynar.

Çiçeklerle örtülü toprakta

Gezdirir küçüğü.
Kendi kendine uydurduğu
Bir de türkü tutturmuştur kızcağız.

"Çıkar deliğinden yaşlı kurbağa.
Sırtında eviyle sümüklüböcek
Salınıp gezinir toprağın altında,
Cırcır böceği sazını çalar,
Çalıkuşu şarkı söyler ağaç dalında."

Koca dede bakar durur
İki torununa.
"Bizim Nguyet de yaman türkücü!"
der kendi kendine gülümseyerek.
Nguyet övünçle sürdürür türküsünü daha da güzel:

"Bahçemiz yeşillenir, çiçek üstüne çiçek.
Bir kelebek gelir, gezer ve çıkıp gider gülerek."
Kelebek güler-amma da garip şey!
Taptaze dizeler. Yepyeni dizeler. Hey gidi mutlu çocukluk!

Tu Mo

Türkçesi: Eray Canberk