O Kalp, O Ateş Nerde?

Ağaçların yeşile, denizin laciverde
Tekrar erdiği vakti, hatırlarsın, şafaktı;
İlkbahar bahçelerde nemli, yaprak yapraktı,
Seninle buluşmuştuk yine her günkü yerde.

Varlığın ellerime bıraktığın ellerde
Yine sesin sıcaktı, hülyalı yüzün aktı,
Bilmiyordun, gelişim artık son olacaktı.
Nerde eski sabahlar, o kalp, o ateş nerde?

O gün veda. teselli, esefle dolu sözler
Söylemek, ‘oyun bitti!’ demek isteğindeydim.
Lâkin seni görünce sustum, başımı eğdim,
Kaçtım.

Bilmem ardımdan nasıl baktı o gözler.
Şimdiyse geliyorum.
Barış, affediver de..
Fakat eski sabahlar. o kalp, o ateş nerde.


Hamit Macit Selekler