Sed Non Satiata

Sen ey garip tanrıça, gecelerin esmeri,
Misk ile havanadan oluşmuş kokun senin,
Savanın Faust’u ve bir büyünün eseri,
Ey abanoz göğüslü, çocuğu gecelerin,

Tercih ederim sabra, geceye ve afyona,
Sevdayla dolup taşan ağzının iksirini;
Arzularım kervanla sana yol aldığında,
Gözlerin sarnıçlardır derdimin su içtiği.

Ruhunun penceresi, iri siyah gözlerden,
Ey acımasız şeytan! daha az alev ver; ben
Styx değilim, sana sarılmam dokuz sefer,

Yazık, benim elimde değil, o çapkın Megaire,
Senin cesaretini ve umudunu kırmak,
Yatak cehenneminde Proserpina olmak!


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri


Sed Non Satiata: Ama memnun değildi.