Sedef renkli, dalgalı elbiseleri ile,
Yürürken bile onu dansediyor sanırlar,
Değnekleri ucunda yılanları da böyle
Harekete geçirir şerbetli hokkabazlar.
İkisi de duyarsız acısına insanın,
Farksızlar donuk kumdan ve çölün mavisinden,
Uzun kolları gibi deniz çalkantısının,
Kendini kayıtsız bir şekilde geliştiren.
Hoş madenlerden mamûl parlak gözleri ise,
Saf meleğin sfenksle karışıp savrulduğu,
Her şeyin altın, çelik, ışık, elmas olduğu
Bu garip ve simgesel doğanın içersinde,
Sonsuza dek ışıldar, yararsız yıldız gibi,
O soğuk ihtişamı kısır kalmış kadının.
Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri
Yürürken bile onu dansediyor sanırlar,
Değnekleri ucunda yılanları da böyle
Harekete geçirir şerbetli hokkabazlar.
İkisi de duyarsız acısına insanın,
Farksızlar donuk kumdan ve çölün mavisinden,
Uzun kolları gibi deniz çalkantısının,
Kendini kayıtsız bir şekilde geliştiren.
Hoş madenlerden mamûl parlak gözleri ise,
Saf meleğin sfenksle karışıp savrulduğu,
Her şeyin altın, çelik, ışık, elmas olduğu
Bu garip ve simgesel doğanın içersinde,
Sonsuza dek ışıldar, yararsız yıldız gibi,
O soğuk ihtişamı kısır kalmış kadının.
Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri
