O Şuh Kadın

Başın, her halin, her hareketin
Güzeldir, bir manzara kadar güzel;
Bulutsuz bir gökte sanki serin yel
Gülücükler oynar yüzünde senin.

Dokunup geçtiğin kederli yolcu
Büyülenir sağlıklı duruşundan
Senin kollarınla omuzlarından
Sanırsın fışkıran aydınlıktır bu.

Elbiselerine serpiştirdiğin
Yankılar uyandıran o renkler
Şairlerin akıllarına işler
İmgesini bir çiçek balesinin.

Giydiğin delidolu fistanlar
Belirtisidir rengârenk ruhunun;
Ey beni çılgına döndüren çılgın,
Senden tiksinirim sevdiğim kadar!

Arada sırada güçsüzlüğümü
Sürüklerken çok güzel bir bahçede,
Duyumsadım, alaylı bir şekilde,
Güneş parçalamaktaydı göğsümü;

Ve ilkbahar ve çayır çimen bir de
Öyle kırdılar ki benim kalbimi,
Doğa’nın kendini bilmezliğini
Cezalandırdım bir çiçek üzerinde.

Öylesine isterdim ki, bir gece,
Saati çaldığı vakit zevklerin
Hâzinelerine kişiliğinin
Sürünmek bir ödlek gibi sessizce,

Cezalansın diye neşeli tenin,
Bağışlanmış göğsün çürüsün diye,
Açsın diye şaşılası böğrüne
Bir büyük yara, geniş ve derin.

Ve sen ey baş döndüren tatlılık, bak!
Bu yepyeni dudaklar arasından,
Daha parlak ve daha güzel olan,
Kız kardeşim, zehrimi sana kusmak!


Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri