Çaresiz

I.

Tanrısal göz görmez artık
Gökmaviden yola çıkmış
Styx çamuruna düşmüş
Bir Düş, bir Biçim, bir Varlık;

Biçimsize sevdalı ve
Bir Melek, tedbirsiz yolcu,
Çırpınan bir yüzücü bu
Koca kâbusun dibinde,

Savaşan, ölüm korkusu!
Çılgınca şarkı söyleyen,
Karanlıklarda fır dönen
Dev bir akıntıya karşı;

Büyülenmiş bir mutsuz var
El yordamıyla haybeden,
Kaçmak için bu pis yerden,
Arayıp ışık, anahtar;

Lambasız inen bir melun,
Merdiven derinliğidir
Kokusuyla ele verir,
Kıyısında bir çukurun

Bekler her ıslak canavar,
Fosforlu geniş gözleri
Karartır kara geceyi,
Kendini görünür kılar;

Kutba saplanmış bir gemi,
Sanki billurdan bir kapan,
Araştırır hangi yoldan
Bu zindana düştüğünü;

- İşte en yetkin tablosu
Çaresi olmayan derdin,
Şeytan ne yaparsa, bilin,
Yapar en kusursuzunu!


II.

Kalp, ayna olmuş kendine,
Baş başalık, loş ve duru!
Ak, kara, Gerçek kuyusu,
Mor yıldız titrer içinde,

Şeytan işi bir meşale,
Cehennemlik, muzip fener,
Tek ferahlık, şükretmeler,
- Vicdan Kötü’nün içinde!


Charles Buadelaire
Kötülük Çiçekleri