Şiir, Sadece

31 Aralık 2018 Pazartesi

Nahit Ulvi Akgün

Nahit Ulvi Akgün, Milas'ta 1918'de doğdu, 12 Kasım 1996'da İzmir'de öldü. Türk öğretmen ve şair.

Ortaöğrenimini İzmir Erkek Lisesi’nde (1940), yükseköğrenimini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nde tamamladı (1948). Ödemiş ve İzmir’de çeşitli liselerde felsefe ve edebiyat öğretmenliği yaptı. İlk şiiri, İzmir’de basılan Akın Gazetesi'nde yayınlandı (1936).

Daha sonra Servetifünun-Uyanış, Yücel, Değirmen, Kovan, Varlık, Fikirler, Kaynak, Yeditepe, Türk Dili dergilerinde birçok şiiri yayınlandı. 1953’te İzmir’de bir ilki gerçekleştirdi, sesli şiir sergisi açtı. İlk şiir kitabı denemelerini İzmir’de Üç Gönül (1937), Leyla (1937), Irgat (1942) adlarında üç küçük broşürle gerçekleştirdi.

İlk şiirlerinde tatlı bir romantizm içinde aşk temasını işledi. Şiirlerinde Orhan Veli, Behçet Necatigil, Necati Cumalı gibi şairlerin ortak bazı özellikleri görülen Nahit Ulvi Akgün'ün, ilk lirik aşk şiirlerinde (bkz. Dalgınlık), daha sonra Edip Cansever, Cemal Süreya gibi şairlerde göreceğimiz yumuşak bir gerçeküstücülük, izlenimcilik diye tanımlanabilecek bir özellik göze çarpıyor. 1940’larda Garip akımını izleyerek yenileşirken, ulaştığı söyleşi, biçim anlayışını korudu. Toplumsal çevre içinde bireyin türlü hallerini, üstüne düşülmemiş izlenimini veren, kendiliğinden bir biçimsel titizlikle yansıttı. Evren Türküsü (1966) kitabı ile 1967 yılında Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü'nü kazandı.


Eserleri

  • Sebep (1945)
  • Birisi (1955, 1962)
  • Karanlıkta Bir Ağaç (1960)
  • Gerçek Düş (1965)
  • Evren Türküsü (1966-1968)
  • Ağaçlar Uyanınca (1977)
  • Eksilen Gökyüzü (1980)
  • Yolunuzun Üstünde Bir Adam (1991)
  • Birisi: Bütün Şiirleri Toplu Basım (1992)