Sesini Dokuyan Ezgi'den...

I / ... Sözlerinin Yalınlığı

İlkin gözlerin geliyor, sözlerinin yalınlığı
kuşatıyor içimi ve bir kitaplığın raflarına
çarpan, yankıyan gülüşün koşuyor yanıma o an
nazlı, usul ellerin kıvrak sokuluyorsun bana
dolgun buğday başaklarında sesini bulan bir
ezgi gibiyim, yanındayım, dokunuyorum kumaşına.

Sözlerin yumuşak, ki sevecen sokuluyorsun bana
kıvırcık soluyuşunla, okşayan sardunya katmeri
duruşunla akıyorsun derin yüreğimin ırmaklarına.

II / ... Tenine Yakın

Nasıl da bir açılış içindeyim, tenine yakın
öyle seyrek dokunsam sıkı dokunsam da yine
dudaklarımda sözcükler, açıp gözkapaklarımı
kapayarak koklasam, ah endamlı haykırışlarla
dokuyorsun gökyüzümü, sesin sesime karılıyor
göğsüm mayalanıyor ay göğsünün sardunyasına

Has dokuyorsun ki içimi, bir dokumacının eli
oluyor senin ellerin ve dokularını bir iplik
yumağından sağılarak geçiyor sesinin yanına.

Tekin Sönmez

Ferhat'ım Şirin'imi...